tüketici yazıları.qxp - tüpadem - Hacettepe Üniversitesi

Buijzen, M., Valkenburg, P.M. (2000). “The Ýmpact of Television Advertising On
Children’s Christmas Wishes”, Journal of Broadcasting & Electronic Media, 44( 3),
456-470.
Burr, P., Burr, R.M. (1977). “Product Recognition and Premium Appeal”, Journal of
Communication, 27,115-117.
Cemalciler, Ý., Þahin, M.(1984). Pazarlama, Ankara:Meteksan Matbaasý.
Childs N. M. ve Maher, J.K. (2003). “Gender in Food Advertising to Children:
Boys Eat First”, British Food Journal, 105 (7), 408-419.
Choate, R.B. (1974). “Refrigerator Roulette: The Sugarcoated Children’s Hour”,
Nation, 14,146-151.
Cram, F.G., ve Ng, S.H. (1999). “Consumer Socialization”, Applied Psychology, 48(3),
297-312.
Dalbudak,Z., Zorman, Ö. (2000). Tüketim Ve Televizyon Reklamlarý, Ankara
Üniversitesi Ev Ekonomisi Yüksekokulu Yayýmlanmamýþ Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
Doðan, M. (2003). Televizyon Reklamlarýnýn Çocuklar Üzerindeki Etkisi, Afyon
Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Afyon.
Elden, M.(2004). “Aile Ýletiþimi-Reklam Mesajlarý Etkileþimi: Televizyon Reklamlarýna
Aile Ýçi Ýliþki Kalýplarý ve Rol Daðýlýmlarýnýn Yansýmalarý”, 2th International Symposium
Communication in the Millenium, March 17-19, 2004.
Eraslan, L. (2005). “21. Yüzyýlýn Küçük Adam ve Kadýnlarý. Deðiþen Çocuk Kimliði
Üzerine Bir Deneme”, Uluslararasý Ýnsan Bilimleri Dergisi, 13.01.2005,
www.insanbilimleri.com
Medya, Reklam ve Tüketim: Çocuklar Açýsýndan Bir Deðerlendirme
Essermann, J. (1981). “Viewing of Commercials and Children’s Understanding of the
Rules of Nutrition, in Television advertising and Children”, in J. Essermann (ed.), Child
Research Service, New York, 44-55. (Kapferer ,J, N. (1991). Çocuk ve Reklam, (Çev.
Þ.Önder).Ýstanbul: Afa Yayýnlarý’ndan alýnmýþtýr).
173