tüketici yazıları.qxp - tüpadem - Hacettepe Üniversitesi

122 Tüketici Yazýlarý II
Þekil 3: Ekonomik Sistem ve Çevre (UNFPA, 1991)
hazýrladýðý bir kavramdýr. Doðanýn bilincinde olmamýzdan ve ondaki kaynaklarýn sýnýrlý
olduðunu fark etmemizden gelir. Çevrenin toplumun, bireylerin ve bunlarýn
ekonomilerinin sað kalabilmesinin tabaný, dayanaðýdýr (Geleceðe Özen, 1996).
Ayný zamanda dünyamýzda var olan kaynaklarýn deðiþmesi ve tükenmesini temel
almaktadýr. Bu doðrultuda kaynaklarýn doðru kullanýmý yani sürdürülebilir biçimde
kullanýmý þarttýr (Karacan, 2007).
Sürdürülebilir kalkýnma ise 20 yüzyýl sonunda dünya gündemine girmiþ olup “gelecek
kuþaklarýn ihtiyaçlarýný karþýlayabilme imkanýndan ödün vermeksizin, bugünün
ihtiyaçlarýný karþýlayabilme” olarak tanýmlanan ve her alanda yaygýn olarak kullanýlan bir
kavramdýr. Küresel nitelik taþýmasý yanýnda temel öðeleri, insan merkezlilik ve
kaynaklarýn korunmasýdýr (Müftüoðlu, 2008).
Sürdürülebilir Kalkýnma ve Çevre Politikalarýnda 1980’li yýllarda dikkate alýnmaya
baþlayan bir kavram olmasýna karþýn sadece çevre ile sýnýrlý kalmamýþ her alanda
kullanýlan kavramlardan biri haline gelmiþtir (Çevre ve Kalkýnma Ýliþkilerinde Dünya
Bankasý, 1990). Sürdürülebilir kalkýnma sadece ekonomik deðil, sosyal ve siyasal
boyutlarý da olan bir süreçtir (Geleceðe Özen, 1996). Diðer bir deyiþle sosyal, ekolojik,
ekonomik, mekansal ve kültürel boyutlarý içeren çevresel, ekonomik ve sosyal hedefle
arasýnda denge kurarak tabii kaynaklarý tüketmeden gelecek nesillerin ihtiyaçlarýnýn
karþýlanmasýna ve kalkýnmasýna imkan verecek þekilde, bugünün ve geleceðin yaþam ve
kalkýnmasýnýn programlanmasýdýr. (Geleceðe Özen, 1996, Müftüoðlu, 2008).