kuranı kerımde kolelık konusu - gariban tavuk

28Belgrad ve Sofya idi. 80 Bu ticarette özellikle Afrikalı köleler başta geliyordu. Buesirlerin kaynağı Sudan ve Habeşistan’dı. Darfur kervanıyla deniz ve kara yoluylayapılan ticaret sayesinde Circe’ye her yıl 5-6000 köle getirilirdi. Bunların 4/5’i 6-30yaş arası olup çoğunu 10-15 yaş gurubu kızlar oluşturuyordu. Köle tüccarları Circesancak beyine her köle veya deve için gümrük vergisi öderdi. Bunun esir başına 4,deve başına iki altın olduğu, sancak beyinin mübaşirine de köle başına 9, deve başına4 para verildiği anlaşılıyor. 81 Daha sonra Kahire’ye getirilen kölelerden 8-10yaşlarındaki erkek çocuklar kısırlaştırılırdı. Kervan sahipleri Kahire’de her köle veyadeve başına yine belli oranlarda vergi öderlerdi. Kölelerin bir kısmı burada ortalama35 altına satılırdı. Osmanlı tüccarları tarafından satın alınan köleler İstanbul’agötürülürdü. Osmanlı sarayına alınan zenci köleler eğitilerek harem hizmetlerindekullanılırdı.Toptan köle ticaretiyle uğraşanlara ‘esir tüccarı’, bu işi küçük çaptayapanlara ise ‘esirci’ denirdi. Esir tacirleri ellerindeki esirlerin iyi para etmesi içinonların yemesine, içmesine, giyim kuşamlarına dikkat eder; yetenekli olanlaramüzik, dans ve çeşitli el sanatları öğretirlerdi. Kadın esirler genellikle ev içihizmetlerde kullanılır, kendilerine çeşitli meslekler öğretilir, çok defa evlendirilirveya azad edilirlerdi.Osmanlı’da 1847 tarihinde iptal edilen esir pazarlarında iki görevlibulunurdu: Birincisi esirler şeyhi, diğeri de onun yardımcısı olan esirciler80 Bülent Tahiroğlu, Osmanlı İmparatorluğu’nda Kölelik, İ.Ü. Hukuk Fakültesi Mecmuası, İst. 1982,XLV-XLVII /1-481 Cengiz Orhonlu, Osmanlı İmparatorluğunun Güney Siyaseti: Habeş Eyaleti, İstanbul 1974,s.3,43,74