2001 Senesi "Gönül Bahçesi" Yazıları - Mehmet Oruç

yorumlamak, anlamak mümkün değildir. Bunun için önce, kısaca İttihat veTerakki’yi tanıtmak, yarın da Otuzbir Mart olayına değinmek istiyorum.Osmanlı Devleti, “Hasta Adam” durumuna düşünce, Batılı devletleriniştahı kabardı. Devleti içeriden yıkarak kendilerine daha çok paysağlayacak gizli cemiyetler kurdular ve bunlara gizli destek verdiler. İştebunlardan biri de, 21 Mayıs 1889’da gizli kurulan, İttihâd-ı Osmânîcemiyetidir. Daha sonra İttihat ve Terakki adını aldı. İtalyan Karbonarimason teşkîlâtını örnek alarak kurulan bu gizli cemiyet, hücreler hâlindeteşkilâtlandı. Cemiyet üyeleri, Pâris’te bulunan Jön Türklerle irtibatlıçalışıyorlardı.Nihai hedef olarak Osmanlı Devletini yok etme gayesini güden,ihtilâlci bir kimliğe sâhip olan ve kurucularının ekseriyetinin mason olmasıile dikkat çeken bu cemiyet, ülke içinde veya dışında aynı gaye ile kurulancemiyetleri kendine çekerek kaynaştırmayı başardı. Her konuda olduğugibi, bu konuda da basın kendilerine büyük destek verdi. Zaten İttihatçılarıiktidar yapan da basındı.İttihat ve Terakki görevi gereği, Devletin başına büyük gâileler açtı. Biroldu bittiye getirilerek Osmanlı Devletini, Birinci Dünyâ Harbine soktu. Pekçok vatan toprağı elden gitti; yüz binlerce Müslüman-Türk evlâdı şehiddüştü.İktidarda kaldıkları on senede, üç kıtaya yayılmış altı yüz senelik kocabir imparatorluğu, korkunç bir ihtiras ve cehâlet ile târihin derinliklerinegömen İttihat ve Terakki’dir. En az iki milyon kişiyi cephelerde kar ve tipialtında veya kavurucu çöller ortasında çıplak, aç, susuz bırakarak şehidolmalarına sebeb olan İttihat ve Terakkinin ileri gelenleridir. Birkaç milyonkilometre kare olarak devraldıkları bir memleketi, birkaç yüz bin kilometrekareye kadar küçülttüler.Bu küçük toprak parçasını da düşman çizmelerinin altında bırakarakkaçtılar. İlk olarak Enver, Talat ve Cemâl paşalar ile doktor BahaaddînŞâkir, doktor Nâzım, 30 Ekim 1918’de Mondros Mütârekesini imzâ ettiktenbir gün sonra gece yarısı koca Osmanlı Devletini yıktıktan sonra,hıyanetlerine bir yenisini ekleyerek kaçtılar. Enver Paşa Türkistan’da, TalatPaşa Berlin’de, Cemâl Paşa da Tiflis’te, Ermeniler tarafından öldürüldüler.İttihatçılar, gerçek yüzlerini hep sakladılar. Menfaatleri neyigerektiriyorsa, öyle göründüler. Türk ve İslâm düşmanlarıyla işbirliğiyaptıkları, bünyelerinde bunlara yer verdikleri halde, Müslüman, Türkçü vemilliyetçi bir çizgi takip eder göründüler. Fakat, Türk ve Müslüman düşmanıYahudi Emanuel Karaso ve Ermeni Hallaçyan gibileri İttihat ve Terakkininileri gelen elemanlarındandı.Cemiyet; kuruluş, teşkilâtlanma ve faaliyet bakımından farklı özelliklertaşıyordu. Cemiyetin yöneticilerinin çoğu masondu. Cemiyeti yöneten genelmerkez üyesi yedi kişinin kimlikleri, meşrûtiyet îlân edildikten sonra bileaçıklanmadı. Üyeler, masonların merâsimlerine benzer usûllerle cemiyetealınırdı. Rehber üyelerce tavsiye edilen ve uygun görülen kişiler, tahlifheyeti (yemîn kurulu) önünde yemin ederlerdi.