Türk ve Japon Modernleşmesi: 'Uygarlık Süreci' - Birikim

BİTMEMİŞ BİR PROJE OLARAK BEDEN 47arasında sıkışmış’ ve bu sıkışmışlığın da farkında olmayan ‘Beyaz’ Türklerdir. Bueleştirinin ardında yatan, modernliğin sabit sınırlar ile yaratmak istediği düzendüşüne duyulan özlem. Bauman’a göre modernite güçlü bir sınıflandırma ve kategorizeetme dürtüsü tarafından yönlendirilmektedir. Tutarsızlık ile kararsızlık,‘bir nesneyi ya da olayı birden fazla kategoriye dahil etme olasılığı’, endişe, gerilimve toleranssızlık yaratmaktadır (1993:1). Oysa Türk modernleşmesi, melezbir modernleşmedir. ‘Biçimlerin mevcut uygulamalarından ayrılıp, yeni uygulamalardayeni biçimlerle yeniden kaynaşması’ (Rowe ve Schelling’den aktaran,Pieterse, 1995: 45) olarak tanımlanan melezlik, önce Batılılaşmış/modern, sonrada geleneksel olarak tanımlanan kesimlerin belirgin bir özelliği olarak karşımızaçıkmakta, bu kesim merkeze taşındıkça, merkezi kendi özellikleri doğrultusundayeni baştan melezleştirmektedir. ‘Siyah’ olarak adlandırılan kişiler ise ‘BeyazTürkler’ hakkında kendi olumsuz imajlarını oluşturmakta, onları kendi kültüründenve halkından kopuk, steril ‘enteller’ olarak adlandırmaktadırlar.KarnavalYalnız olmak artık olmamaktır.Tzvetan Todorov, Genres in DiscourseDiyaloğun bittiği yerde herşey biter.Mikhail M. Bakhtin, Speech Genres and Other Late EssaysElias’ın medeni bedenler kavramı, özellikle kamu alanında bedenlerin kontrolüneilişkin önemli ipuçları verse de bedenin yüceltilmesi, direnişi gibi konulardasuskun kalmaktadır. Elias’ın yaklaşımında ‘denetleyen bilinç’ ile ‘denetlenendürtüler’ arasındaki gerilimli denge bedenin bir bölümünün diğer bölümlerineisyan etmesi, sürekli atrofi gibi sosyal işlevlerin yerine getirilmesini güçleştirendurumlar yaratmakta, tatminsizlik, bıkkınlık duygularına yol açmaktadır (1982:202). Medenileşme süreci ile birlikte Elias’ın ‘dikey salınımlar’ olarak tanımladığı;korkudan sevince, hazdan pişmanlığa hızlı gidip gelişler, yerini ‘yatay yarıklar’olarak adlandırdığı süper ego ile bilinçaltı -hatırlanmayan istek ve arzulararasındakigerilimli ilişkiye bırakmaktadır (1982: 242-3). Ani duygusal patlayışlarayer vermeyen medenileşmiş toplumlar duyguların düzenlenmiş bir biçimdekontrolden çıkmasına olanak tanımak için spor gibi, bedenin denetimli rahatlamasınaizin veren aktivitelere yönelmektedir. Elias bunu medenileşme sürecinindoğal bir parçası olarak görmektedir.Oysa denetleyen bilinç ile denetlenen dürtüler arasındaki gerilimli dengeBakhtin’in (1984) karnavalında 2 karşımıza çıkmamaktadır. Karnaval kahkahanın2 Bakhtin, Rabelais konusundaki çalışmasında (1984) Ortaçağ ve Rönesans Avrupa’sındaki karnavalgeleneğini yorumlamaktadır.