Türk ve Japon Modernleşmesi: 'Uygarlık Süreci' - Birikim

268lunuyor ve feminizm etkisiyle spontan biryaklaşım geliştiren Almanlar ve sınıf analizinebağlı kaldıkları için dogmatik olduklarısöylenen İtalyanlar’ın yanında, Yunanlıve Türk eylemcilerin çok sıkı bir Marksist-Leninist yaklaşımları olduğunu iddia ediyor.Türkiye’deki 68 kuşağunın bu evrenselhareket içindeki konumları ve bu hareketinbugünkü kimlikleri oluşturmadaki rolüsözlü tarihçiler ve 68’liler tarafından incelenmeyibekliyor.❇Katılımcı planlamasürecini teşvik eden müzakerecipratisyenSEZAİ GÖKSUJOHN FORESTERTHE DELIBERATIVE PRACTITIONER:ENCOURAGING PARTICIPATORYPLANNING PROCESSESTHE MIT PRESS, CAMBRIDGE 1999, 305 SAYFA.Yirminci yüzyılın son çeyreğini, esasolarak kapitalizminkiyle birlikte, çoğuolgunun ya da oluşumun krizlerinin yoğunlaştığıbir dönem olarak tarif etmeyekalksak, herhalde fazla abartmamış oluruz.Neredeyse bütün krizlerin üst üste binerekadeta bir kriz yumağı haline gelen bu dönemdehemen her olgunun ya da oluşumunönüne bir “post” ön-ekinin takılmasıda bir tesadüf olmasa gerek diye düşünüyorum.Belki de, artık hiçbir şeyin eskisi gibiolamayacağını düşünenlerin, böyle birfırtına döneminin yarattığı ortamı, yerineyenisini koymak ve yenisini kurmak adına,elde ne varsa hırpalamak için bulunmazbir fırsat olarak değerlendirmek istemeleride kaçınılmaz görünüyor. Aydınlanmanınve onun büyük projesi olan modernizminbir ürünü olan rasyonel bir karar verme yada teknik bir problem çözme süreci olarakmekânsal planlama da şu son yirmibeş yıliçerisinde kendisini bu ataktan koruyamadı.Sosyal bilimler içerisinde, belki de, enfazla hırpalanan müessese planlama oldu.Altın çağında, devletin piyasaya bir müdahalearacı olan planlama, devletin ufalanmasıile birlikte, önce ayağının altındakihalının çekilip alınması neticesinde “kamuyararı” ilkesine yabancı kaldı, ve sonra da,doğal olarak, projeler halinde bu kere bizzatkendisi ufalandı. Elbette, her disiplinböyle bir kriz durumunda kendisini sorgulamafırsatını da bulabiliyor. Nitekim,planlama ile iştigal edenler de kendi öz-disiplinlerineyeniden bakmaya yöneldiler.Althusser, bir bilimin krize maruz kalmasıhalinde, o bilim alanında duranların genellikleüç farklı tepkide bulunduklarınısöyler. Birinci tepki, bilimsel alanı terk etmedenve krizi bilimin değil de alanın, ennihayet, aşılması gereken bir problemi olduğunukabul ederek karanlıkta ilerlemektir.İkinci tepki, bütün inançlarını yitirerek,dolayısıyla alanı terk ederek ve krizi dışarıdankullanarak felsefe imalatına kalkışmaktır.Üçüncü tepki ise, belki yine felsefeyapmaktır, ama bilime olan inancı yitirmeden,alanı bütünüyle terk etmeden, ve enönemlisi, pratiğin gücüne başvuran bireleştirellik ile birlikte bilimsel bir bilim felsefesiimal etmeye koyulmaktır.Cornell Üniversitesi Şehir ve Bölge PlanlamaBölümü Öğretim Üyesi olan Forester,daha ziyade bize Althusser’in tanımladığıüçüncü tepkiyi çağrıştıran son yazılarınıbiraraya getirdiği bu kitabında dört bölümörgütlemiş. Bölümlerin temel iddialarınageçmeden önce, Forester’ın, bütün yazıla-