Akademik Bilişim '10 10 - 12 Şubat 2010 Muğla

Web 2.0 Uygulamalarının E-Öğrenmeye EtkisiBünyamin Atıcı, Serkan Yıldırımdönüt alınmasını sağlayacaktır.• Notların wiki’ye yazılması, kopyalanmasıya da yapıştırılması ile bütün ekibin üzerindedüzeltme yapabileceği paylaşımlı birkaynağın oluşturulması,• Bloglines gibi RSS okuyucusu kullanılarakgüncellemelerin wiki, sosyal imlemesiteleri ve blog’da izlenmesi.Bu örnekte bir ekibin e-Öğrenme 2.0 araçlarınıkullanarak etkili bir biçimde işbirlikli olarakgörevlerini nasıl yerine getirebileceklerigörülmektedir. Bu araçların bulunmadığı durumlardae-postalar aracılığıyla takım üyeleriarasında bilgi paylaşımı gerçekleştirilse bilebu durum bilginin izlenmesini zorlaştırırdı. Buaraçlar aynı zamanda bireylere kişisel öğrenmeolanakları da sunmaktadır. Bu etkileşimleraracılığıyla oluşturulan ağ, bireyin öğrenme veproblem çözümüne de yardım etmektedir. Yukarıdakiörnek e-Öğrenme 2.0’nin bireysel vegrup olarak informal öğrenmesini desteklemebiçimine uygun bir örnektir. E-Öğrenme 2.0araçları formal öğrenme durumlarında özellikleişbirlikli öğrenmeye dönük yararlı özellikleresahiptir. Örneğin wiki’ler grup projesinin;sosyal imleme siteleri ve araçları işbirlikliaraştırmaların bir parçası olarak kullanılabilir.Bloglar ise yazılı çalışmaların sunulmasında veakranların dönüt vermesine olanak sağlayan işbirliklibir öğrenme ortamı olarak görülebilir.290Yukarıda belirtilen ve web 2.0 araçlarının özelliklerinivurgulayan örnek Vygotsky (8) vePapert’in (9) eğitsel düşünceleriyle uyumludur.Bu örneğin uyumlu olduğu kavramlardanbiri sosyal ağ teknolojileri ile ilişkili bir kavramolan “uygulama topluluğu” (10), diğeri iseeğitsel süreçlere yeni bir bakış açısı kazandıran“kolektif zeka” kavramıdır (12). Bu noktadae-Öğrenmede web 2.0 kullanımının eğitsel etkilerihem sosyal yapılandırmacılık gibi gelenekselöğrenme teorilerinde, hem de kolektif zekagibi yeni kavramlar ışığında değerlendirilebilir.Öğrenenlerin kendi içeriğini üretmelerine izinverildiği ve hatta teşvik edildiği e-Öğrenme2.0 uygulamalarında kullanılan sosyal ağ teknolojilerigerçek yaşam ve okul arasında iletişimdinamiklerini gerçekleştirme potansiyelinesahiptir. Bu durum anlamlı eğitsel yaşantılarsağlamanın yanı sıra öğrencilere beklentilerinikarşılama ve bilgi toplumunun gereklilikleriniyerine getirme imkanı da vermektedir.Bilgi toplumunun bir gereği olarak sosyalbilişselyeterliklerin ön plana çıkması bu becerilerininternet kullanımı aracılığıyla geliştirilebileceğifikrini de ön plana çıkarmaktadır.Öğrenmeyi sosyal bir süreç olarak gören vemüzakere ve anlamın yeniden inşasını vurgulayansosyal yapılandırmacılık (13) bu yeterlikleridesteklemektedir. Web 2.0 araçlarınınuygunluğu, yayıncılığın kolay hale gelmesi öğrencilerinçalışmaları hakkında dönüt alabilmeimkanını da artırmaktadır. Bu noktada bilişselsüreçlerin sosyal etkileşimden nasıl etkilendiğive öğrenmenin katılımcılar arasındaki etkileşimleraracılığıyla nasıl gerçekleştiğinin ortayakonulmasına ihtiyaç duyulmaktadır. Bu noktada“bağlantıcılık” anlayışı önem kazanmaktadır.Bilgiye ilişkin bağlantıcı bir bakış açısı aşağıdakihususlara önem vermektedir (14, 15):• Bilgi ve öğrenme bireysel bakış açılarınınfarklılığında yer almaktadır,• Öğrenme farklı bilgi kaynaklarının bağlantılandırılmasısürecidir,• Örgütsel ve bireysel öğrenme tümleşikgörevlerdir,• Bilgiye erişim kapasitesi mevcut bilinendendaha önemlidir. Öğrenme bilgi oluşturmasürecidir.• Bireyin öğrendiklerine bir ağ üzerinde birdüğüm olarak katılıyor olmasından berialan, düşünce ve kavramlar arasındakibağlantıları görebilme yeteneği temel birbeceridir.• Doğru, tam ve güncel bilgi bağlantıcı öğrenmeetkinliklerinin hedefidir.• Bağlantıların sağlanması ve korunması sürekliöğrenmeyi kolaylaştırma için gereklidir.• Gerçeklik dinamik olduğu için karar vermesüreci kendini gerçekleştirmenin veöğrenmenin temel bir konusu olmalıdır.SonuçE-öğrenme 2.0 uygulamalarında öğrenmemateryallerinin ardışıklığı dikkate alınmamaktadır.Bu durum öğrenmeye ilişkin olarakaşağıdaki durumların meydana gelmesine yolaçabilir (7):1.2.3.Öğrencilerin yanlış bilgi edinebilmesi,Önceliği daha az olan bilgileri öğrenmekiçin zaman harcayabilmeleri,Öğrenmeyi gerçekleştirmede fazla zamanharcayabilmeleri.Bu noktada web 2.0 araçlarının kullanıldığıe-öğrenme uygulamalarında öğrencilerin öğrenme,performans kredilendirme, sertifikasyonvb. açılardan daha çok desteklenmelerigerekmektedir. Öğrenme ve performans açısındanöğrenenlerin aşağıdaki noktalara dahafazla ihtiyaç duyduğu söylenebilir:• Çalışmaya teşvik etme,• Dönüt verme,• Temel kavramların anlaşılmasında testlerve dönütler aracılığıyla yardımcı olma,• Öğrencilerin öğrendikleri konuları uzunsüreli belleğe aktarmalarına dönük uygulamalargeliştirme.Kredilendirme ve sertifikasyon açısından iseöğrenenlerin mutlaka bir takım ölçütler doğrultusundadeğerlendirilmesinde araçlar geliştirilmelidir.Bu değerlendirmelerin gerçekçiolabilmesi için sürekli olarak eğitmenlere, öğretimtasarımcılarına dönüt sağlanması geleceğedönük öğrenme ihtiyaçlarının belirlenmesiaçısından da önemlidir. Ayrıca yöneticilere veörgütsel paydaşlara sağlanacak bilgi ve dönütlerde öğrenmenin örgütsel etkilerinin incelenmesiaçısından yarar sağlayacaktır. Bu durumöğrenme programına yönelik yapılan yatırımlarıngeri dönüşlerinin hesaplanmasında da büyükbir işleve sahip olacaktır.Akademik Bilişim’10 - XII. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri10 - 12 Şubat 2010 Muğla Üniversitesi291Kaynakça[1]. http://tr.wikipedia.org/wiki/Web_2.0[2]. O’Reilly, T. (2005), What Is Web 2.0?.http://www.oreilly.com/pub/a/oreilly/tim/news/2005/09/30/ what-is-web-20.html[3]. e-learning 2.0 (2009). http://www.enocta.com/web2/ContentShowOne.asp?CType=1&ContentID =368&T=1)[4]. http://tr.wikipedia.org/wiki/Viki[5]. http://www.bildirgec.org/yazi/blog-nedirbolum-1[6]. http://tr.wikipedia.org/wiki/Sosyal_ağlar[7]. Karrer, T. (2009). http://elearningtech.blogspot.com.[8]. Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society:the development of higherpsychological processes.Cambridge, MA: Harvard UniversityPress.[9]. Papert[10]. Lave, J., Wenger, E. (1991). Situatedlearning: legitimate peripheral participation.Cambridge, MA: Cambridge University Pres[11]. O’Reilly, T. (2003). The Architecture ofParticipation. http://www.oreillynet.com/ pub/wlg/3017.[12]. Downes, S. (2006).E-learning 2.0, ACMeLearn Magazine. [Accessed 3rd November2007] Available from World Wide Web: