Buraya

vîninden [envâ›ndan] kurtulamaz. Telvînler kalbde ise, sâlik[erbâb-› kulûb]dan olur. Bunlara (ibnül vakt) de denir. E¤erkalb telvînden kurtulmufl, temkîn makâm›na yetiflmifl ise,hâller, art›k nefse gelir. Nefs de temkîne ulaflm›fl ise, kal›ba[bedene] gelir. 1/175. [Mektûbât Tercemesi: 217.]¥ Sâlikin, asl›, esmâ’i ilâhîden [ilâhî ismlerden] bir ismdir.Ve sâlik onun z›ll›dir. 3/118.¥ Sâlike feyzlerin gelmesi, Hayrülbeflerin “aleyhissalâtüvesselâm” vâs›tas› ve onun perdesi [vâs›tas›] iledir. Hakîkîsâlik, tâm tâbi’ olmak sebebi ile ve belki sâdece fadl ile hakîkat-iMuhammedî ile ittihâd etdikde [birlefldikde] vâs›ta ortadankalkar. Çünki, vâs›ta baflka olmakdad›r. ‹ttihâd [birleflme]olan mahâlde mu’amele flirket üzeredir. 3/122.¥ Sâlik seyrinin derecesini hayâlde canland›rd›¤› flekldeanlar. [Hayâline gelenler ile anlar.] 3/119.¥ Sâlik, sülûk menzillerini geçdikden sonra, mebde-ite’ayyünü olan isme ulafl›r ve o ismde fânî olur. 1/208. [MektûbâtTercemesi: 245.]¥ Sâliklerin kemâli baflka-baflka olup, kalbin selâmeti, rûhunkurtuluflu, s›rr›n flühûdü, hafînin hayreti ve ahfân›n birleflmesindenbir veyâ birkaç› veyâ hepsi ile olur. Ve ismi geçenmertebelerin birisinde kemâl hâs›l oldukdan sonra, yâgeri inilir veyâ o makâmda kal›n›r. Birincileri, tekmil ve irflâdve da’vet için Hakdan halka rücû’ makâm› ve ikincisi kendinigayb etme ve insanlardan uzlet [uzaklaflma] makâm›d›r.1/158. [Mektûbât Tercemesi: 193.]¥ Sâlik-i kâmil [kâmil olan tesavvuf yolcusu], Allahü teâlân›nzât›na ayna olunca, s›fât ve flu’ûndan onda hiç görünmez[rü’yet edilmez]. 2/11.¥ Sâlik, Allahü sübhânehunun inâyeti ile, hazret-i Hakkaurûc etse [yükselse], hâlis yokluk makâm›na inifl de çok olur.Lâkin, urûc vaktinde [yükselme vaktinde] o makâm kendiniyok [helâk olmufl] bilmek makâm›d›r ki cehl lâz›md›r. Sahvanüzûlde [iniflde] makâm-› ilm ve ma’rifetdir. Bu inifl ma-– 91 –