Buraya

¥ Zikrde ahfâ latîfesi de zikre bafllarsa, zikri b›rakmal›,mücerred vukûf-› kalbi ile, kalbe teveccüh etmelidir. [Nas›loldu¤u bilinmiyen bir teveccüh ile râhat bulalar]. 1/129 [MektûbâtTercemesi: 174.]¥ Zikr telkîni, çocu¤a elif ve bâ ta’lîmi gibidir. 2/26¥ Zikr, yaln›z nef-yü isbât [lâ ilâhe illallah] veyâ ism-i zât›n[ALLAH] tekrar›na münhas›r [sâdece bu] de¤ildir. [Her iflinde]ahkâm-i islâmiyyenin hudûdunu gözetmek zikrdir. 2/46[Se’âdet-i Ebediyye: 902.]¥ Zemây›m-› ahlâk [kötü ahlâk], kad›nlarda erkeklerdendahâ çokdur. 3/41 [Se’âdet-i Ebediyye: 778.]¥ Zevk-i vüsûl [kavuflma zevki] bafllang›çda mevcûd, yolda[ortada] ve nihâyetde yokdur. 1/274 [Mektûbât Tercemesi: 401.]¥ Zevk-i bât›nî [bât›nî zevk›] âlem-i bîçûnîden hissedârd›r.[Bilinmiyen âlemden nasîb al›r]. Zâhir [beden] onu bilmez[anlamaz]. 2/43¥ Zevk ve vecde cesedin ilgisi vard›r [pek azd›r]. Adem-izevkin [zevk yoklu¤unun] rûha tealluku [ba¤l›l›¤›] ziyâdedir[çokdur]. 1/250 [Mektûbât Tercemesi: 307.]¥ Zeheb [alt›n] ve f›dda [gümüfl] kad›na süs için câizdir.Kullan›lmalar› harâmd›r. 1/163 [Mektûbât Tercemesi: 200.]– R –¥ Râb›tan›n hâs›l olmas›, se’âdete kavuflmufl olanlara nasîbdirki, bütün hâllerde, râb›ta sâhibini arada [vâs›ta] bilirler.2/29 [Se’âdet-i Ebediyye: 426.]¥ Râb›ta-i muhabbet. 2/30¥ Râfizîler oniki f›rka olup, cümlesi, eshâb-› Resûli [Resûlullah›neshâb›n›] tekfîr ederek, dalâlet f›rkalar›n›n en kötüsüolmufllard›r. 2/36 [Eshâb-› Kirâm: 222.]¥ Râfizîlik, Emîr “rad›yallahü anh”›n muhabbeti de¤ildir.Eshâb-› kirâmdan uzaklaflmakd›r ki, kötülenmifldir. 2/36– 76 –