Buraya

hakîkatleri, ilm s›fat›d›r.] 1/251. [Mektûbât Tercemesi: 308.]¥ Hakây›k-› ilâhîden [ilâhî hakîkatlerden] murâd, onunazametinin, büyüklü¤ünün dereceleri olup, orada s›fat vekeyfiyyet yokdur. Ya’nî hiç z›l, sûret yokdur. 1/263 [MektûbâtTercemesi: 346.]¥ Bir hakîkatin ortaya ç›kmamas› hâlinde, onun z›ll›ni hakîkatinasl› zan ederler. 1/260 [Mektûbât Tercemesi: 326.]¥ Hakîkat-i Hak sübhânehü ve teâlâ [Hak sübhânehu veteâlân›n hakîkati] bîçûn ve bîçugûnedir. Bir vücûd ki, ademonun z›dd› olmakla kâim ola; Hak celle sultânehuya flâyan de-¤ildir. [Hak teâlân›n z›dd› yokdur.] Ve güzellik ve cemâlin bafllang›c›d›r.Ve bu vücûd, hakîkî bir cüz’dür. Bir basîtdir ki, birfleyile kar›flm›fl de¤ildir. Böyle olmad›¤› gibi, olmas› da düflünülemez.O mertebede vücûd vard›r demek, kullu¤un noksanl›¤›ndand›rveyâhud bir vücûd murâd oluna ki, ademin z›dd›olma¤a mecâli olmaya. 1/234 [Mektûbât Tercemesi: 286.]¥ Hakîkat, kötülüklerin kalbden, tekellüfsüz kald›r›lmas›n›nhâs›l olmas›d›r. [Gerçekleflmesidir]. 1/41 [Mektûbât Tercemesi:69.]¥ Hakîkat mertebesinde, u¤raflmak ve güçlük çekmekyokdur. Hakîkat, devâml›d›r. 1/60 [Mektûbât Tercemesi: 97.]¥ Hakîkat ve islâmiyyet, rûh ve s›rdan öte geçemezler.Hafî ve ahfâya ulaflamazlar. 1/172 [Mektûbât Tercemesi: 213.]¥ Hakîkat-i ârif [ârifin hakîkati], bir ism-i ilâhî olup, kendisininrabbidir. [Terbiye edicisidir.] 3/122.¥ Hakîkat-i câmi’a-i insandan murâd, kalb latîfesidir.3/65¥ Hakîkat-i câmi’a-i kalbiyenin mahalli yürekdir. 1/142[Mektûbât Tercemesi: 182.]¥ Hakîkat-i Muhammedî “sallallahü aleyhi ve sellem” icmâl[topluluk] i’tibâriyle ilm s›fat›d›r. 1/260 [Mektûbât Tercemesi:326.]– 62 –