Buraya

– L –¥ Lâ ilâhe illallah kelime-i tayyibesinin [mubârek kelimesinin]tekrâr›n›n kalbin [rûhun] nûrlanmas›nda büyük te’sîrivard›r. Bu mubârek kelimenin tekrâr› ile, onun esrâr denizindensiyrâb ve flâdâb [letâfetli ve suya kanm›fl] olan kimseyederîce-i matlûb küflâde [aç›lm›fl] ve rûy-i maksûd bedîdâr[aç›k] olmakla, âzâde olur [râhat olur.] 6/76.¥ Lâ yectemi’u havfâni havf-üd-dünyâ ve havf-ül-âhireti“hadîs-i flerîfi”. [‹ki korku bir arada bulunmaz: Dünyâ korkusuve âh›ret korkusu.] 6/227.¥ Lâ taht›na cemî’ meflhûdât› ve mütecellîyât› [bütün görünenve tecellî edeni] idhâl edeler [dâhil edeler]. 5/72.¥ Lâ tüfled-dür-r›hâlü-illâ-ilâ-selâseti mesâcidiel-mescidil-harâmve mescidî hâzâ vel-mescid-il-aksâ. Hadîs-i flerîf.[Üç mescidden baflka mescidlere ziyâret için gidilmez. Mescid-iHarâm ve benim mescidim [Mescid-i Nebevî] ve Mescid-iAksâ.] 6/72.¥ Lâ te’ayyün makâm› yokdur. Lâ te’ayyün-i mahzâ [HâlisLâ te’ayyün makâm›na ayak basmak] vücûb ile [vâcib-ülvücûdile] mütehakk›k olmakd›r ki, muhaldir [mümkin de-¤ildir]. 4/24.¥ Lâ yü’minü ehâdüküm hattâ yükâlü innehu mecnûnün“hadîs-i flerîfdir.” [Bir kimseye deli denilmedikçe, îmân› temâmolmaz.] 6/173.¥ Lâ yese’unî erdî ve lâ semâî ve lâkin yese’unî kalbü abdilmü’mini [Yere ve göke s›¤mam. Fekat, mü’min kulumunkalbine s›¤ar›m] hadîs-i kudsîsinden, hulûl ve ittihâd [birleflmek]ma’nâs› fehm olunmaya ki [anlafl›lmaya ki], Hak teâlâondan münezzeh ve müberrâd›r. Bir emr-i bî-keyfdir ki, erbâb›navâd›h ve hüveydâd›r [aç›k, bellidir]. Men lem yezük,lem yedri [tadm›yan bilmez], andan her ne ki bizim tehayyülimizdevâki’ ola [hât›ra gele]. Hak sübhânehû ondan pak veberterdir [yüksekdir]. 6/123.– 398 –