Buraya

kâmdaki bir kemâl meydânda ola, Onun eseri bulunup veher ne tarafda ki, hüsn ve cemâl var ise, O hüsn ve cemâlinenmûzici [nümûne] müflâhede edip, yakînen bildim ki, mahbûbolma¤a flâyân odur. Ve matlûb olma¤a sezâvâr odur[münâsib, yarafl›r odur]. 4/17.¥ Her feyz ve nûr ki, gayb âleminden insana eriflir [gelir],evvelâ sadra [gö¤se, kalbe] nâzil olur ki, mahall-i ilm ve dânifldir[bilgidir]. 6/225.¥ Her makâmda ki seyr ve sülûk ve terakkî ve uruc vard›r.Cümlesi te’ayyünât mertebesidir. Te’ayyünât mertebesininüstünde, hiç, ad›m atacak yer yokdur. Her ne kadar urûcvaktinde [yükselmede] lâ-te’ayyün olarak zâhir olur [a盤aç›kar]. Lâkin fil-hakîka bî-perde-i te’ayyün de¤ildir. Lâte’ayyün-i mahza [ancak] kadem nihâde [ayak basm›fl, gelmifl]olmak, vücûb ile mütehakk›k [tahakkuk eden] olmakd›rki, muhâldir [mümkin de¤ildir.] 4/24.¥ Her-çi maksûd-› tüst, ma’bûd-i tüst [Maksad›n ne ise,tapd›¤›n odur]. 4/142.¥ Her-çi dîde flüd ve flünîde flüd ve dâniste flüd ân hemegayr-› ûst hakîkat-i kelime-i lâ nef-yi ân bâyed-kerd [Görülen,iflitilen ve bilinen herfley Ondan baflkad›r. Lâ kelimesininhakîkat›nda bunlar›n hepsini nef’ et!] (flâh-› Nakflibendbuyurmufldur.) 5/122.¥ Bu hestî-yi [varl›k] mevhûm ki, hicâb-› nîstî-yi [yoklukperdesi] hakîkîdir. Mürtefi’ [yok] ve nâ peydâ [görünmez]ola ve fenâ-y› hakîkî ve hestî-i [yokluk] tahkîkî, meydâna ç›-ka. Ve bu yokluk tuza¤› ile sayd [avlama]-› hestî [varl›k] edeler.5/72.¥ Hestî-i mevhûmdan halâs bulup, [Varl›k mevhûmundankurtulup], yokluk tuza¤› ile mevsûf olmal› ki, varl›k muhakkakcilvenümâ ola. 4/150.¥ Hestîlik kayd›ndan [var olmak kayd›ndan] bir sâat dahîkurtulmak ganîmetdir. 6/74.¥ Hestî [varl›k] ve nistî [yokluk], ikisi dahî i’tibârâtdan-– 395 –