Buraya

¥ Vakt-i hâbde [uyku vaktinde], Âyet-el-kürsî okumal›-d›r. 5/33.¥ Vukûf-i adedî [onbir ta’birden biri], zikr-i nef-yü isbât›n[Lâ ilâhe illallah söylemenin] adedine bu yolda, bilindi¤iüzere, vâk›f olmakdan ibâretdir ki, her bir nefesde tek ola.6/47.¥ Vukûf-i kalbî [kalbin Allahü teâlâdan âgâh olmas›], bilâzikr kalbe [zikrsiz kalbe], müteveccih, vâk›f ve nâz›r olmakd›rki, kalbe mâsivâ hutûr etmeye. 4/65. [‹slâm Ahlâk›: 558.]¥ Vilâyet-i sûrî sebebi ile, verâset-i ma’nevîyeye müdâheleeylemek hatâd›r [tehlükedir]. 5/77.¥ Vilâyet, nübüvvetin z›ll›dir. 4/71.¥ Vilâyet, sâlikin [tesavvuf yolcusunun] mebde-i te’ayyünüolan isme vâs›l olma¤a ve o ismde fenâya ba¤l›d›r. 6/229.¥ Vilâyetde ilm flart de¤ildir. Velîlik vâk›’ olup, ilm vermezlerise, hiç noksan› yokdur. 5/73.¥ Vilâyet ve nübüvvet kemâlât›n›n [olgunlu¤unun] on latîfeyeihtisâs› vard›r. 6/118.¥ Vilâyet, fenâ ve bekâd›r. Vilâyetin s›fat›, dünyâdan yüzçevirmek ve kaç›nmak ve âh›rete meyl ve ba¤lanmakd›r.6/217.¥ Vilâyetde ilm flart de¤ildir. Velînin, kendi vilâyetindenve yak›nl›¤›ndan haberdâr olmamas› mümkindir. Fe minnâmen alime ve minnâ men cehile. [Ba’z›m›z bilir, ba’z›m›z bilmez.]6/19.¥ Vilâyetde, mâ-sivây› unutmakdan ibâret olan fenâ flartd›r.4/180.¥ Vilâyetde, fenâ flartd›r. Sâlikin örtünmesi [istitâr›] demekolan adem [yokluk] flart de¤ildir. 4/12.¥ Vilâyetin kemâli [olgunlu¤u, üstünlü¤ü] cezbe ve sülûkeba¤l›d›r. Bunlar vilâyetin iki rüknüdür. Nübüvvet kemâlibunlara ba¤l› de¤ildir. 5/78.– 389 –