Buraya

âz› olmaz.] 4/31.¥ Vücûd için üç mertebe vard›r: Biri, vehm mertebesidir.Enbiyâ ve melekler ve kümmel-i Evliyâ bu mertebeden hâricdir.‹kincisi, nefs-ül-emr mertebesidir ki, s›fat ve ef’al-i ilâhî,Enbiyâ ve melâike ve nefl’e-i âh›ret bu mertebededir.Üçüncüsü, mertebe-i hâricdir ki, zât ve s›fât-i semâniyye-i vâcib-il-vücûdo makâmda mevcûddur. 4/85.¥ Vücûd-i zihnî ve hâricî, mertebe-i imkânda taksîmdir.Mertebe-i teâlâda ne hâricin ve ne ilmin güncâyifli [s›¤mas›]yokdur. 4/85.¥ Vücûd-i vehmî, aynada eflyân›n sûretinin vehmi gibidir.O sûret, cevher [madde] olmay›p, kendileri ile kâim olmad›klar›gibi, araz gibi, mahalsiz [yersiz] de¤ildirler. Ve aynayahulûl ve sereyânlar› da yokdur. 6/46.¥ Vücûd-i vehmî, ilm-i ilâhîde mevcûddur. Hak sübhânehû,âlemi bu mertebede halk buyurmufldur [yaratm›fld›r].Hâricde mevcûd de¤ildir. 4/152.¥ Vücûd, ademin [yoklu¤un] z›dd› de¤ildir ki, ademin[yoklu¤un] yok olmas›nda vücûd lâz›m gele. 4/230. [Se’âdet-iEbediyye: 959.]¥ Vücûd, her hayr ve kemâle mebde’ [bafllang›ç], adem[yokluk], her fler ve nâk›sa menfle’dir. 6/162.¥ Vücûd, her hayr ve kemâle mebde’dir [bafllang›çd›r] demek,her hayr ve kemâl Hak sübhânehûdan fâizdir [ya’nî ondangelir] ve vücûd, o feyzin vüsûline vâs›tad›r. 4/85.¥ Vücûd-i adem ta’bîrinin tarîkatde ma’nâs›, fenâ üzerineterettüb eden [âid olan] bekâd›r. 4/165.¥ Vücûd-i ademin sâhibi, vücûd-i befleriyyete avdetdenemîn de¤ildir. Lâkin, vücûd-i fenân›n sâhibi onun hilâf›d›r.4/182. [‹slâm Ahlâk›: 559, K›yâmet ve Âh›ret: 376.]¥ Vücûd-i befleriyyetden k›l kadar dermeyân olunca,nef-yü isbât kelimesiyle kendi ulûhiyyetini isbât eder. Ol cenâbalây›k olmaz. Bu marazdan [hastal›kdan], flifâyâb olma-– 385 – K›ymetsiz Yaz›lar – F:25