Buraya

¥ Bât›na [kalbe] meflgûl olup, zâhiri terk eden [zâhirin,bedenin yapaca¤› emrleri terk eden] mülhiddir. Ve ahvâli[hâlleri] istidrâcd›r. 2/87 [Se’âdet-i Ebediyye: 288.]¥ Bât›n›n imdâd› olmaks›z›n ahkâm-› islâmiyye ile süslenmekgüçdür. 2/87 [Se’âdet-i Ebediyye: 288.]¥ Bâgîler ile k›tâl [savafl] farzd›r. 2/96 [Se’âdet-i Ebediyye:505.]¥ Bâyezîd-i Bistâmînin (Sübhânî) kavlinin ma’nâs›, Hakk›tenzîhdir. Kendini tenzîh de¤ildir. 1/43 [Mektûbât Tercemesi:72.]¥ Bâyezîd-i Bistâminin (Sübhânî) sözü, tesavvuf yolundakemâle ulaflmadan söylenmifldir. Dahâ sonra, kemâle ulafld›.3/118¥ Bâyezîd-i Bistâmînin (Sübhânî) kavli, hâllerin galebesindendolay› oldu¤undan ma’zûrdur. (Afv edilip, mes’ûl olmaz).3/118¥ Bâyezîd-i Bistâmî buyurur ki, arfl ve arflda olan fleyler,ârifin kalbinin bir köflesine konsa, kalbin geniflli¤inden dolay›hissetmez. Burada arfl›n misâllerini arfl üzere hükm eylemifldir.2/21.¥ Putperest olan, asl›nda kendine tapmakdad›r. . /154¥ “‹slâmiyyet garîb olarak bafllad›. Garîb olarak döner.Garîblere müjdeler olsun.” Hadîs-i flerîf. 2/39 [Se’âdet-i Ebediyye:913.]¥ “Bid’at dalâletdir. Her ne ki, benden sonra olursa merdûddur[red edilir].” Hadîs-i flerîf. 2/67 [Se’âdet-i Ebediyye: 54.]¥ Bid’at ehlinin asl› dokuzdur. Hâricîler, flî’a, mu’tezile,mürci’e, müflebbihe, cehmiyye, d›râriyye, neccâriyye, kilâb›yyeolup, cümlesi, Eshâb ve tâbi’în ve fükahâ-i seb’an›n vefât›ndansonra, a盤a ç›kd›lar. (Gunye). 2/67 [Se’âdet-i Ebediyye:54.]¥ Bid’at ehlinin en kötüsü Eshâb-› Resûle [Eshâb-› kirâ-– 38 –