Buraya

olup], her birinin tasfiyesinden sonra, asl›n zuhûruna kâbiliyyetiolur. 4/20.¥ Mutlak› mukayyed nas›l bulur. [Hakîkî varl›¤›, varl›¤›baflkas›na ba¤l› olan nas›l bulur.] Ve sonsuzu, sonu olan nas›lkavr›yabilir. 5/120.¥ Matlûba kavuflmak, ahkâm-› islâmiyyeye uymaklamümkindir. 4/29. [Se’âdet-i Ebediyye: 89.]¥ Matlûb-› hakîkîden [hakîkî matlûbdan] her ne hâs›lolursa, kavuflan›n anlay›fl›n›n tehammülü kadard›r. Ve onunkâbiliyyet ve anlay›fl›na ba¤l›d›r [anlay›fl› kadard›r]. Matlûbise, bu ba¤lardan uzak ve berîdir. [Onda yokdur ve Ondanayr›d›r]. Ve bu ba¤lardan çözülmüfl ve ârîdir [ar›nd›r›lm›fld›r].fiimdi îcâb eder ki, himmetin fazlal›¤› bir mertebeye olaki, idrâk kaydlar›ndan [ba¤lar›ndan] ve isti’dâd ba¤lar›ndandahâ üstün ola. Zîrâ mümkin, mâdem ki, imkân ba¤lar› ileba¤lanm›fld›r, hakîkî matlûbdan nas›l hisse alabilsin. Mahlûkolmakdan temâmen uzak olmak mümkin de¤ildir. 4/167.¥ Matlûba sevgiden dolay›, onu beklemek, matlûbda kendindengeçmekden dahâ üstündür. 6/77.¥ Matlûbu bu k›sa dünyâ hayât›nda, ona da’vet olunmuflken,[kuca¤›na çekemiyen, kavuflam›yan], yar›n huzûr-›ilâhîye ne yüzle gider ve ne hîle ile behâne ve özr diler.4/102.¥ Matlûbu kendinde aramak lâz›md›r. Kendinden hâricdebulunmaz. 6/49.¥ Matlûb, âfâk ve enfüsün d›fl›ndad›r. 6/183.¥ Matlûb görünme¤e bafllay›nca [müflâhede olununca],bîçâre tâlib, yokluk sahrâs›nda kaybolup, ondan nâm ve niflânkalmaz. 6/181.¥ Matlûb, fenâ ve bekân›n, tecellîlerin ve zuhûrlar›n, görmeve görülmenin, söz ve ma’nân›n, ilm ve cehlin, ism ve s›-fat›n, zannedilenin ve hayâlde düflünülenin ötesindedir.4/116.– 368 –