Buraya

¥ Muhabbet-i îflân [büyükleri sevmek], se’âdetin sermâyesidir.4/21. [Hak Sözün Vesîkalar›: 322.]¥ Muhabbet-i îflân [büyüklere sevgi] kuvvetli oldukda,feyz alma yolu aç›kd›r. Her nerede olurlarsa olsunlar, feyzlerindenve bereketlerinden ümîd olunur. Teveccüh de ilâveolursa, nûr üstüne nûr olur. 5/103.¥ Muhabbet-i îflân [büyükleri sevmek], hakîkî matlûbunsevgisinin netîcesidir. 4/143.¥ Muhabbetsiz ve râb›tas›z, yaln›z teveccühün te’sîri azd›r.4/33. [‹slâm Ahlâk›: 557.]¥ Muhabbet olmasa, tâlibe, matlûbun yolunu göstericibulunmaz idi. Feyz almak ve bereketlenmek, muhabbet mikdâr›ncaolur. Ve gizli ma’nâlar› çeker. Ve seven de, sevgilininhâlini kazan›r [Ona benzer]. Fenâ ve bekâ muhabbetin netîcesidir.4/21. [Hak Sözün Vesîkalar›: 322.]¥ Muhabbet dostlu¤un k›smlar›ndand›r. Hullet, üns [yaklaflma]ve ülfet [dostluk]dir. Muhabbet ba¤lanma yolu ile,dostlu¤un di¤er k›smlar›ndan ayr›lm›fl ve hayret verici birfley ve baflka bir netîceler sâhibi olmufldur. 5/134.¥ Ebrâr›n muhabbeti i’tibârât iledir. Mukarreblerin muhabbeti,i’tibâr edilenlerden yüksekdir. 6/105.¥ Mâsivâ sevgisi, zâhir ve bât›nda [bedende ve rûhda]olursa, avâm muhabbetidir. Yaln›z zâhirde olursa, meyl-i tabi’îdenir ki, zarars›zd›r. 5/106. [K›yâmet ve Âh›ret: 101.]¥ Muhabbetdir ki, var olma ve yaratma zincirini hareketegeçirip, gizli hazîneyi a盤a ç›karm›fl, gayb s›rlar› aç›kcagörünür hâle gelmifldir. Muhabbetdir ki, sâd›k olan âfl›¤› yak›nderecelerine ulafld›r›p, arzû etdiklerini kendilerindenkurtar›p, [bât›l tanr›lardan kurtar›p], sevgiliye kavufldurmufldur.Muhabbet sebebi ile, sâd›k mürîd, mürflidin kemâlât›n›ve onun hâllerini kazan›r. 6/111.¥ Muhabbet ve adem-i muhabbet [sevmek ve sevmemek]i’tibârâtdand›r. Muâmele [ifl], s›fat ve i’tibârâtdan dahâ yukar›yaterakkî etdikde, sevmek ve sevmemek diye birfley– 362 –