Buraya

4/147. [Herkese Lâz›m Olan Îmân: 141, Cevâb Veremedi: 342.]¥ “Bir kimse bir mü’mine bir iyilik yap›nca [kalbine nefl’everince], Allahü teâlâ, bu iyilikden bir melek halk edip, bumelek Allahü teâlâya hep ibâdet eder. Ve tevhîd okur. Okimse kabre dâhil oldukda, bu melek nûrlu ve sevimli olarak,bunun kabrine gelir. O kimseye, sen beni bilirmisin dedikde,sen kimsin diye süâl edip, o dahî ben senin falan kimseyeverdi¤in nefl’e ve sürûrum ki, Allahü teâlâ, beni bugünseni sevindirmek ve k›yâmet günü sana flefâ’at etmek veCennetdeki yerini sana göstermek için gönderdi, dese, gerekdir.”Hadîs-i flerîf. 4/147. [Herkese Lâz›m Olan Îmân: 141, CevâbVeremedi: 342.]¥ Mü’min kardeflinin yüzüne tebessüm etmek sadakad›r.“Hadîs-i flerîf.” 4/147. [Herkese Lâz›m Olan Îmân: 141, Cevâb Veremedi:342.]¥ “Mü’min olan kimse, büyük günâh›n meydâna gelmesinesebeb olmak korkusundan, küçük günâh› terk eder.” Hadîs-iflerîf. 5/112.¥ Mü’min mü’minin aynas›d›r. 6/203.¥ Mü’minin flerefi, geceyi ihyâ eylemek ile ve insanlardanbirfley istememek [beklememek] iledir. 6/174.¥ Mü’minin üzerine k›yâmet günü çabuk geçer. Ya’nîikindi ile akflam aras›nda olan zemân mikdâr› olur. Ve onlarinsanlar›n hesâb›ndan kurtulufluna kadar Cennet ba¤çelerindekal›rlar. 4/11.¥ Mal› insanlardan ço¤altan ve depo eden kimse, atefli ister.5/37. [Hak Sözün Vesîkalar›: 337.]¥ Mal ve evlâd ve zevcelerden her neye ki, muhabbetedilse, kendi nefsi için eder. 4/128. [Hak Sözün Vesîkalar›: 334.]¥ ‹nsano¤lu mal›n azl›¤›n› sevmez. Hâlbuki az mal, hesâb›nk›sa ve kolay olmas›na sebebdir. 4/42.¥ Mal sadaka ile noksan olmaz [eksilmez]. Hadîs-i flerîf.5/11. [‹slâm Ahlâk›: 564.]– 359 –