Buraya

dâhildir. Güyâ bu yolun esâslar›ndand›r. Kâb›z ve bâs›t[s›k›flt›r›c› ve aç›c›, nefl’e verici] Allahü teâlân›n ismlerindendir.Sâlike ba’zan bir ism tecellî eder [bir isme kavuflur],ba’zan da di¤er bir ism tezâhür eder. Lâkin kabz vebast [s›k›nt› ve aç›lma] ifli, telvîn [hâllerin de¤iflmesi] zemân›ndad›r.Mu’âmele [ifl] temkîne ulafl›nca, latîfeler dahî,telvînden, [hâllerin de¤iflmesinden] kurtulup, kabz vebastdan uzaklafl›r, hâlin devâml›l›¤› ile s›fatlan›r. 6/121.¥ De¤iflik cihetlere dönmek, kendini da¤›n›kl›¤a atmakd›r.4/154.¥ Kader, Hak teâlân›n, kendi ihtiyâr›mla de¤iflik zemânlardaflöyle-böyle yapsam gerekdir demesi olup, cebr yokdurve Hak teâlâya zemân cârî de¤ildir. Takdîr ve halk bir andacârîdir [cereyân etmifldir]. 4/11.¥ Kader, Hak teâlân›n ezelde, kul, kendi ihtiyâr› ile flu fi’liifllese gerekdir diye ilm-i ilâhînin ba¤lanmas›d›r, alâkas›d›r.5/137.¥ Kur’ân-› kerîm, Allahü teâlâdan gayri bütün eflyâdanefdaldir. 5/134.¥ “Nemâzdaki Kur’ân, nemâz d›fl›nda okunandan hayrl›-d›r.” Hadîs-i flerîf. 6/93.¥ Kur’ân-› kerîm tilâveti ile yükselmek, kökden yukar›do¤ru ç›kmak olup, yükselmesi bilinmiyen sâlik içindir.“Kur’an ehli, Allah›n dostlar›d›r” hadîs-i flerîfinde, Kur’anehlinden murad, bu cemâ’at olmak mümkindir ki, islâmiyyetinahkâm›n› tatbîk edip, fenâ ve bekân›n hakîkatine mazharolmufllard›r. Bu hâle kavuflmadan evvel vâki’ olan okumak,ebrâr›n ibâdetine dâhildir. Ve o makâmda iken olan kelime-itayyibenin tekrâr›, fâideli ve yükselme sa¤lar. Çünki, bu mubârekkelimenin bereketi ile bât›n [kalbin ve rûhun] temizlenmesiele geçer. Ve okumaya kâbiliyyet kazanm›fl oldukda,“Yaln›z temiz olanlar el sürsün” meâl-i flerîfi bu ma’nâya iflâretdir.5/67. [Hak Sözün Vesîkalar›: 343.]¥ Kur’ân-› kerîmi okuyan [bedenen ve rûhen] Evliyâullahd›r.Onlara düflmanl›k eden, Allahü teâlân›n düflman›d›r.– 341 –