Buraya

¥ Her mertebenin fenâ ve bekâs›, onun dahâ üstüne ç›kma¤abasamak olur. 4/182. [K›yâmet ve Âh›ret: 376, ‹slâm Ahlâk›:559.]¥ Nefsin fenâs›na bafllamak, küçük vilâyetdedir. Nefsinhakîkî fenâs›, büyük vilâyetdedir. 5/97.¥ Fenâ ve bekâ, her ne kadar vilâyet-i sugrâda [küçük vilâyetde]da teflekkül ederlerse de, fenân›n hakîkati, vilâyet-ikübrâdad›r [büyük vilâyetdedir]. 5/97.¥ Adem-i hâs’›n adem-i mutlaka [husûsî yoklu¤un mutlakyoklu¤a] kat›lmas›, bu vilâyetin husûsiyetlerindendir.6/152.¥ Nefsin fenâs›n›n kemâlinden sonra bekâd›r. Ve vilâyet-ikübrân›n mu’âmeleleri ileridedir. 4/88.¥ Kalbin fenâs›ndan sonra, nefsin fenâs›, sonra nefsin itminân›,sonra, islâm-› hakîkî. 5/5.¥ Fenâ ve bekâ ilâhî s›rlardand›r. Ve zevk ve vicdan ileanlafl›l›r. ‹nsanl›k [nefs] kayas› [da¤›] yerinde durdukca, hakîkîfenâ görünmez. Ortaya ç›kmaz. Kulluk vazîfesi, kuldanhiçbir vakt sâk›t olmaz. 6/143.¥ Fenâ ve bekâdan sonra, ifl asla ve asl›n asl›na ba¤lan›r.Ve cehl ve hayrete düfler. Bu cehl ve hayret, bilinen cehl vehayret olmay›p, ilm ve ma’rifet üzerine binlerce meziyyetivard›r. [‹lm ve ma’rifetden binlerce def’a üstün bir hâldir.]4/122.¥ Fenâ ve bekâ flühûdîdir [görünüfldedir]. Vücûdî [varl›kda]de¤ildir. 4/152.¥ Fânî olan›n, fenâ hâlinde kendini mahv ve yok olmuflbulmas›n›n sebebi budur ki, kötü s›fatlar›n nefs latîfesindetam yerleflmesi vard›r. Meselâ, benlik ve emr dinlememek veemr edilenlere itâ’at etmemek ve câhil oldu¤unu bilmemekgibi ki, emânet olan üstünlü¤ü kendinden bilip, kendini kâmilve hayr olmak üzere bilir. Bu s›fat›n yoklu¤u ile, nefsinyoklu¤u tasavvur edilebilir. 6/137.– 339 –