Buraya

na’ra ve 盤l›klar›n›, insandan ve cinden baflka bütün mahlûkâtiflitir. 4/182. [‹slâm Ahlâk›: 559, K›yâmet ve Âh›ret: 376.]¥ Arfl›n üstü rûhlar âlemidir. Bu âlemde âlem-i emr latîfelerivard›r ki befldir. 5/135.¥ Arfla iflâret eylemek, onun kayyumuna [varl›kda tutana]iflâretin ayn›d›r. 4/5.¥ Areftü Rabbî bi-cem’il izdâd. [Bütün z›dlar› cem’ etmesiile Rabbimi bildim.] 6/181.¥ Urûc [yükselmek], Hakka dönme¤e derler. Nüzûl [inifl],halka teveccühe [dönme¤e] derler. Seyr-i ilallah ve seyr-i fillah,urûc ederken olur. Seyr-i anillah› billah ve seyri eflyâ billah,nüzûl yaparken olur. 6/137.¥ Urûcda teveccüh Hak teâlâya olup, halk ile münâsebetiyokdur ki, uzlet ehli böyledir. 6/220.¥ Uzlete ülfetden ziyâde râg›b olalar. [Uzlete, yaln›zl›¤a,insanlara kar›flmakdan dahâ çok ra¤bet etmelidir.] Zâhirilmlerden de uzak olmamal›d›r. 6/50.¥ Uzlet, yümünlü ve bereketlidir. Halk›n hukûku ve Allahr›zâs› için sohbet, uzlete mâni’ de¤ildir. 5/29.¥ Aflk-› ilâhî, bât›n›n [rûhun] nasîbidir ki, bedende te’sîrlerigözükmez. 5/69.¥ Aflkda merhamet yokdur. Katl eder ve diyet isterler [öldürürler,karfl›l›¤›n› isterler]. Ya’nî ibâdeti kald›rmazlar.4/151.¥ Aflk-› ma’flûk [ma’flûkun aflk›], sevgisi gizlidir. Âfl›¤›naflk› [sevgisi] ise, aç›k olup, coflar ve gürler [gürültülüdür].4/54.¥ Aflk ve derd, insana di¤er mahlûkat içinde üstünlük sa¤lam›fld›r.4/114.¥ ‹kâb [cezâland›rma] ve âh›ret azâb›, kulun kesbi karfl›-l›¤›ndad›r. 5/137.¥ Akl-› fe’âl ki, filozoflar dokuzuncu seyyare derler. Ve– 329 –