Buraya

¥ Zâhirin huzûru, bütün ifllerde sâlih niyyet olmas› ve ifllerindeMevlân›n r›zâs› olmas›ndad›r. Hattâ zâhiren gafletdegörülen ifllerde, bât›n›n huzûrunun devâm› lâz›md›r. 4/160.¥ Zâhir asl›nda, zulmet ve kötülükdür. Bât›n onunla kar›-flarak münevver olur. 5/134.¥ Zâhir isminde Allahü teâlân›n zât› düflünülemez. Bât›nisminde zât, ism perdesi arkas›nda düflünülebilir [idrâk edilir].Meselâ ilmde seyr zâhir isminde seyrdir. Alîmde seyr bât›nismindedir. 4/47.¥ Z›l, asl ile ayn› olamaz. [Bunun için, hoparlörde ve televizyondaiflitilen sesler, insan sesi de¤ildir.] 4/230. [Se’âdet-iEbediyye: 959.]¥ Z›lli bilmek, asl› bilme¤i îcâb etdirir. 6/237.¥ Z›l, asl ile kâimdir. [Asl olmazsa z›l olmaz.] Z›ll›yyetinsâbit olmas›, vehm ve hayâl mertebesindedir. 4/74.¥ Z›le tutulmak, mahlûkâta [mâsivâya] tutulmakd›r. Aslaba¤lananlar için z›l, büyük bir da¤d›r [mâni’dir]. 4/7.¥ Z›llin hayr ve kemâli asldan al›nm›fld›r, [gelmekdedir].Kendinden bilirse hâindir. 4/121.¥ Z›llin kemâli asl›na ba¤l›d›r. [Asldan al›nm›fld›r.] 5/116.¥ Z›llin asla ba¤lanmas›, z›llin yok olmas›n› îcâb etdirmez.6/2.¥ Z›l dâiresi, imkân âlemine asl ve bafllang›cd›r. 6/105.¥ Z›l dâiresi, enfüsün [nefsler âleminin] nihâyetine kadard›r.4/56.¥ Z›l gibi asl› dahî geride b›rakalar. Üstünlük, z›llerin veasllar›n ötesindedir. 6/105.¥ Z›lden asla geleler. Asl› dahî terk ile görünenden görünmiyeneteveccüh edeler. Asldan geçmek, kendi ademindeçal›flmak olup, mümkin de¤ildir. Lâkin muhabbeti, keyfiyetsizberâberlik hâs›l eder. 4/166.– 324 –