Buraya

¥ Tâlib-i sâd›k [sâd›k olan tâlib], zikr ehli ile sohbet eder,gayriler ile zarûret oldu¤u kadar görüflür. 6/223.¥ Tâlibe lâz›md›r ki, kâbiliyyetinin artmas›n› niyâz eyleye[isteye]. 5/143.¥ Tâlib-i âh›rete, terk-i dünyâ lâz›md›r. [Âh›reti talebedene, dünyây› terk lâz›md›r.] 4/83.¥ Tâlib olan, vâs›l olan [kavuflan] ve idrâk sâhibi olan dahîkalbdir. 5/52.¥ Tâlib ile matlûb aras›nda en büyük perde, kendi nefsidir.6/184.¥ Tâlib, ba¤land›¤› fleylerden boflalmad›kca [ayr›lmad›kca]ve var olmak ve di¤er üstün s›fatlar›, asla [Allahü teâlâya]âid oldu¤unu bilmedikce [kabûl etmedikce], bekâ bulamaz.6/215.¥ Tâlibin maksad›, nisbetin husûli olmal›d›r. [Allahü teâlâyayaklaflman›n ele geçmesi olmal›d›r.] Onu bilmesi flartde¤ildir. Kolayl›kla ve çabuk ele geçen nisbet, o kadar k›ymetlide¤ildir. Zorlukla ve yavafl yavafl olan makbûldür. E¤ertâlib acele ederse, hevesine kap›lm›fld›r. Büyükler bu talebdeömrler harcam›fllard›r. 4/122.¥ Tâlib, kullu¤u kadar ve kendini yok ve muhtâc bilmesikadar kemâlâta kavuflur. 4/204.¥ Tâlib-i izdiyâd olmak [artmas›n› istemek] mevcûda râz›olmamak de¤ildir. [Mevcûda râz› olacak, dahâ da isteyecek.]6/206.¥ Turuk-› vusûl, mahlûkat›n nefesleri adedincedir. [Allahüteâlân›n r›zâs›na, ma’rifetine götüren yollar, mahlûklar›nnefesleri adedincedir.] Çünki, her hayâli, asl›na kavuflduranbir yol vard›r. Her mahlûkun ayn-› sâbitesi baflkad›r. Lâkincümle yollar, islâmiyyet dâiresinde toplanm›fld›r. ‹slâmiyyetdenayr›lan, yolda kal›r. ‹slâmiyyet bir a¤ac›n gövdesi, tarîkatler,bu gövdeden ayr›lan dallard›r. 4/29. [Se’âdet-i Ebediyye:89.]– 318 –