Buraya

imkân-› zâtîden müberrâ [Allahü teâlân›n zât›n›n imkânlar›ndanuzak] de¤illerdir. [Zât ile vard›rlar]. 4/221.¥ S›fât-i ilâhînin i’tibârât› üzerine tefevvuku [Allahü teâlân›ns›fatlar›n›n, i’tibârât› üzerine üstünlü¤ü] vard›r.4/183.¥ S›fat, hakîkatde zât›n gayr›d›r. [S›fat baflka, zât baflkad›r.].4/85.¥ S›fât-› ilm [ilm s›fat›], hayât s›fât›ndan baflka, bütün ismlerinve s›fatlar›n üstüdür. Ve bütün s›fatlar›n hepsini kendindetoplam›fld›r. 4/113.¥ Samed [bir olmak, benzersizlik], birli¤e iflâretdir ki, s›-fât-i ef’al ve sâir s›fât-i sübûtiyyeden ve flu’ûn ve i’tibârât-i zâtiyeden,bütün bunlar›n vasflar›n mâlik olma mertebesidir.4/76.¥ Sûretden hakîkate ve sözden ma’nâya geçeler. 6/170.¥ Sûret-i pîr [pîrin sûreti] hakîkatde pîrin ayn› de¤ildir. Vepîre olan ihtiyâc› gidermez. Pîrde fleyler vard›r ki, an›n sûretindeyokdur. 5/50.¥ Suver-i misâliye keflfi [Keflf edilen misâlî sûretler] vebunlarla konuflma hofldur ve ilmî müjdelerdir ammâ, hakîkîmatlûb ile iflleri yokdur. Ve çünki, bât›nî nisbeti bozmaz.Havf yokdur. 4/182.¥ Sûrî âlâm [ortaya ç›kan elemler] ma’nevî terakkîlerevesîledir. 6/68.¥ Sofiyye-i kirâm, matlûbu insan kendisinde idrâk ederdemifllerdir. Enfüsün d›fl›nda [nefslerin d›fl›nda] söz konuflmam›fllard›r.‹drâk›n hakîkati ise, enfüsün d›fl›ndad›r ki, enfüso mu’âmeleye nisbetle âfâk hükmündedir. Âfâk ve enfüsvehmin cevelan etdi¤i yerdir. [Onun sahâs› içindedir.].5/103.¥ Sôfî, sûretde halk ile berâber olup, hakîkatde halkdanuzak, ayr›d›r. 6/119.¥ Savm [oruc] benim içindir ve onun karfl›l›¤›n› ben veririmdiye, Hak teâlâ buyurur. “Hadîs-i flerîf.” 5/11. [‹slâm Ahlâk›:564.]– 315 –