Buraya

¥ ‹nsan›n yarat›lmas›ndan maksad, Hak teâlâya ibâdet vekulluk yapmakd›r. 1/73 [Mektûbât Tercemesi: 111.]¥ ‹nsandan bu fânî dünyâda taleb olunan [istenilen],ma’rifet-i Hak teâlâd›r [Rabbini bilmesidir]. 1/226 [MektûbâtTercemesi: 278.]¥ ‹nsan mahlûkât›n en çok muhtâc olan›d›r. Ve her neyemuhtâc ise, ona alâka duyar. Her te’alluku ise, Allahü teâlâdanuzaklaflmas›na sebebdir. Bu sebebden, temâm mahlûkât›nziyâde mahrûmu insan olur. 1/45 [Mektûbât Tercemesi: 77.]¥ ‹nsana karfl› secdenin çirkinli¤i, güneflden dahâ âflikârd›r.Sak›nmak herkese lâz›md›r. 1/29 [Mektûbât Tercemesi: 47.]¥ ‹nsana cenâb-› Hak sübhânehudan feyz ve in’âm[ni’metler] devâml› gelmekdedir. Kula verilen maddî vema’nevî [zâhirî ve bât›nî] feyzler, e¤er bir sâ’at ve bir lemhakesilse, bendeden [kuldan] gerek vücûd ve gerek onun kemâlât-›tâbi’as›ndan bir eser kalmaz. Hâlbuki kula lâz›md›rki, bir lemhada ve turfetül-aynda [göz-aç›p-kapama an›] ohazretden gâfil olm›ya. Ve devâm-› huzûr ile s›fatlana. Büyükhüsrân ve flafl›lacak fleydir ki, ni’meti vereni unutup,ni’metlere dalar. Ve kendisine ni’met verene yönelmez, ondanyüz çevirir. fiübhe yokdur ki, huzûrun devâm›, bât›nanisbetle mümkin ve belki vâk›’dir. Alel-husûs bizim tarîk›-mizde [yolumuzda], Allahü sübhânehunun keremiyle bu devâmsehl-ül-husûldür. Ve ibtidâda [bafllang›cda] zuhûr eder.Lâkin bu devâm zâhirde zordur. Zîrâ zâhir, kesrete ba¤l› oldu¤undangafletden halâs bulma¤a çâre yokdur. Fekat buzâhirî gaflet, sâlih niyyet ile olursa, gaflet huzûr olur. Meselâuyku, tâ’atda hâs›l olan tenbelli¤i def’ niyyeti ile olursa,tâ’at olur. Bu sûretle devâm-› huzûr, zâhire nisbetle dahî gerçekleflmiflolur. Zâhire ve bât›na nisbetle olan bu devâm-›huzûr, insanlardan ekmel-i kümelin nasîbidir ki, itmînân-›nefs ile müflerref olmufllard›r. Ve fenâ-y› etem ve bekâ-y› ekmeleulaflm›fl ve amelde niyyet ve ihlâs›n tashîhi külfetindenvâreste olmufldur [kurtulmufldur]. 1/172 [Mektûbât Tercemesi:213.]– 31 –