Buraya

hûr bulur. ‹lm mertebesinde her ne kadar anlat›lanlar zuhûrbulmufl ise de, hâric mertebesinde, âyine ol ârifdir ki,hâricde bütün kemâlât müflâhede olunur. 4/148.¥ Sâlik, emâneti ehline sipârifl eder [›smarlar]. Ya’nî, âriyeti[emâneti] olan kemâlât›, sâhib-i kemâlâta [kemâlât sâhibine]havâle edip, o kemâlât›n aynas› olan [göründü¤üolan] adem-i mukayyedi, adem-i mutlaka [hiçbir ba¤l›l›¤›olm›yan yoklu¤u mutlak yoklu¤a] sipârifl ederse, onu cenâb-›akdese [Allahü teâlâya] yol bulma¤a lây›k hâle getirip,bekâ-billâh ile ve ikinci derecede olan tecellî-i zât ilemüflerref ederler. Mâdem ki, yokluk lekesi ile lekelidir. Ohazretin yak›nl›¤›na lây›k de¤ildir. Bu aks yolu ile müflâhedeve emânet dahî vehmdeki bir i’tibârd›r ve ilmdeki de¤ifliklikdirki, hakîkaten hiçbir vakt kemâl o hazretden ayr›lmam›flve yokluk dahî hakîkatde, mutlak yoklukdan ayr›lmam›fld›r.4/232.¥ Sâlikin mu’âmelesi [ifli] üsûlden bâlâya [asllardan yukar›ya]revâne olup [ilerleyip] ve anlama kalmay›nca, terakkî[yükselme] o makâmda Kur’ân-› kerîm okumak ve nemâziledir. (Ehl-ül-Kur’ân Ehlullah) hadîsinden murâd, bu cemâ’atolmak mümkindir ki, bunlar, hakîkat-i fenâ ve bekâyamazhar olmufldur [kavuflmufldur]. Bu dereceden evvel vâki’olan tilâvet, ebrâr›n amelidir. Ve o makâmda kelime-i tayyibenintekrâr› fâidelidir ve terakkî sa¤lar. Çünki, bu kelime-imubârekenin bereketi ile bât›n›n temizlenmesi hâs›l olmufldurve Kur’ân-› kerîm okumakda mahâret kazand›kda,[Kur’ân-› kerîmi temizler tutar] bu ma’nâya iflâretdir. 5/67[Hak Sözün Vesîkalar›: 343.]¥ Sâlikin cezbesi, sülûkundan önce ise, sülûk onun cezbesiesnâs›nda hâs›l olur. Seyr-i enfüsînin esnâs›nda [z›mn›nda]seyr-i âfâkî hâs›l olur. Zîrâ, cezbe seyr-i enfüsîden, sülûkseyr-i âfâkîden ibâretdir. 4/50. [Hak Sözün Vesîkalar›: 328, K›yâmetve Âh›ret: 161.]¥ Sâlikin kâbiliyyeti mikdâr›nca, hangi Nebîye münâsibolursa, Onun vilâyetini bulur [al›r]. 5/120.– 299 –