Buraya

habbet ve pîrin teveccühü ve muhabbeti iledir. Onun bereketiile kendi isti’dâd›ndan yüksekli¤e terakkî edip vemuhabbet cezbesiyle pîrin gizli hâllerini [üstünlüklerini]cezb eder ki, bu seyr geçicidir. Tabî’î de¤ildir. Veyâhudi’tikâdda bozukluk vard›r ki, ilâc› yokdur [ilâc kabûl etmez].‹’tikâddaki gevfleklik, öyle bir geçid vermez engeldirki, onun yolunu kesmifldir. ‹’tikâd tâm ve fleyhde fânîolmad›kca terakkî mümkin de¤ildir. Ve dâimâ s›k›nt›dakalmaya mahkûmdur. 6/222.¥ Sâliklerin isti’dâdlar› çeflidli olup, tasarruf sâhibi pîr, birsâliki, isti’dâd›ndan yukar› mertebelere ulafld›rma¤a kâdirdir.Ammâ, sâlikin isti’dâd›na münâsib olan yüksek mertebelereulafld›rma¤a kâdirdir. Yoksa isti’dâd›na z›d olan mertebelereyükseltme¤e kâdir de¤ildir. 5/120.¥ Sâlik, Muhammed-ül-meflreb olmad›¤› takdîrde, Muhammed-ül-meflrebolan fleyhinin, sohbetinin câzibesi ve teveccühüsebebi ile, vilâyet-i Muhammediyyenin kemâlât›naulafl›r. O vilâyetin ona mahsûs olan hâlleri ile flereflenir. Lâkin,ona Muhammed-ül-meflreb demek veyâhud vilâyet-iMuhammedî sâhibi demek mümkin de¤ildir. Zîrâ bu kemâlonda yokdur ve uzakd›r. Zâtî ve tabî’î de¤ildir. Onun vilâyeti,aya¤› alt›nda bulundu¤u Nebînin vilâyetidir. 6/140.¥ Sâlikin asl›l üsûlü (as›l asl›), i’tibârât-› ilâhîdir. [Allahüteâlân›n ihsân› iledir.] 4/1.¥ Sâlik yolun bafl›nda iken zevkler ve de¤iflik hâller ve çeflidlis›rlar ve ma’rifetlerin beyân› kâindir. [Bunlar hâs›l olur.Bunlar›n merkezidir.] Yolun temâmlanmas›ndan sonra, yüksekderecelere ulafld›kda, cehl ve acz ve dilin tutulmas› hâs›lolur. 4/88.¥ Sâlikin mebde-i te’ayyünü olan ism, sâlikin idrâkini istilâedip, sâlik kendi varl›¤›n› onun yan›nda örtülü olarak vekendini yok bulur. O ismde fânî olup, vücûdu ve kemâlât-›vücûdu ondan bilip ve ona tâbi’ oldukda, mutlak fenâya ulafl›r.5/120.¥ Sâlik, esmâ [ismler] ve s›fat ve kendi mebde-i te’ayyü-– 296 –