Buraya

uyan›k olsun ve uykuda olsun, bât›n dâimâ zikr ve huzûrdaolur. 4/23. [Hak Sözün Vesîkalar›: 325.]¥ Sâlik-i bî çâre [bîçâre tesavvuf yolcusu], çünki süflî âlemetutulmufldur. Ulvî âlem ile münâsebeti yokdur. ‹ki tarafl›bir tavassut ediciye [arac›ya] muhtâcd›r ki, sâlikin o arac›olan fleyh ile münâsebeti ne kadar çok olursa, onun kalbindeno kadar çok feyz al›r. 4/78.¥ Sâlike her nereden bir nisbet [feyz, hâl] eriflirse [gelirse],kendi pîrinden bile. K›ble-i teveccüh perâkende ve perîflânolmaya. 6/42.¥ Sâlik, beflerî kirlerden bât›n aynas›n› temizleyip vemâ-sivâdan yüz çevirdikde fenâ hâs›l olur. Ve ilâhî ismlerkendisinde tecellî etmekle, her bir ism ile bekâya ve hakîkatakavuflur. 4/50. [Hak Sözün Vesîkalar›: 328, K›yâmet ve Âh›ret:161.]¥ Sâlik, her ne kadar yükselirse de ve yak›nl›k elde etseve fenâ ve bekâ ile müflerref olsa, zât ve s›fât-› ilâhîde ortakl›khâs›l olmaz. Çünki, kulluk gücünün d›fl›na ç›kamaz.4/76.¥ Sâlik kendini yok bilir. Ve kavuflulanlar› asldan bilmeyip,asla sipârifl eylemezse, adem denir ki, fenâ-y› cezbedir.Ve ondan rücû mümkindir. Lâkin fenâ-y› hakîkî ona muhâlifdirki, dönüflden emîndir. 4/122.¥ Sâlikin ifli, tafl gibi kat› ve gücsüz olmak, kabz [darl›k]vâs›tasiyle yâhud zelle, [hatâ] ifllemekle ve beflerî s›fatlar›ngalebesi cihetiyle bât›na zulmet hâs›l olmas›yledir. Böylevaktde tevbe ve istigfâr lâz›md›r. 6/121.¥ Sâlikin yükselmekden mahrûm kalmas›, yâ sudûr-›zelle [zellenin hâs›l olmas›] veyâ irtikâb-› me’âsîdir ki [günâhifllemesi sebebi iledir ki], ilâc› tevbe ve inâbet ve pîrinteveccühü ile olur. Veyâhud flevk ve talebin azalmas›d›r.Onun ilâc› dahî, pîrin teveccühüdür ki, Onun bereketiylehem flevk ve taleb ve hem yükselme meydâna gelir. Veyâyüksek isti’dâd›n›n olmay›fl›d›r. Onun dahî ilâc›, yüksekisti’dâtdan hissedâr olan pîr ile sohbet ve Ona tam mu-– 295 –