Buraya

¥ Zikr ve ibâdetde cem’iyyet [topluluk] ve halâvete [tadlara,zevklere] ba¤l› olmayas›n›z. Gerek halâvetle, gerek bîhalâvetle [zevksizlikle] (hâller olsun olmas›n) zikr ediniz.‹bâdet ne kadar meflakkatli ise, onun dahî sevâb›n› [çok sevâb›n›]ümmîd edesiniz. 6/166¥ Zikr ve teveccüh ve huzûr, o zemâna dekdir ki, vücûd-izâkir der meyân olm›ya. [Zikr edenin vücûdu aradan kalk›ncayakadar zikr etmeli.] 6/242¥ Zikr vaktinde, bütün a’zâda, zevk meydâna gelmek,zikrlerin sultân›ndand›r. 6/82¥ Zikr bütün bedeni kaplay›p, kalb gibi her uzvu dahî zikrederse, (SULTÂN-I Z‹KR) denir. 5/142¥ Zikr esnâs›nda huzûr ve kendinden geçme [hâli] galebeeyledikde, zikr terk ve onun h›fz› lâz›md›r [o hâli muhâfazalâz›md›r]. 5/78¥ Zikrden maksad, kalbin hareketi olmay›p, teveccüh vekalbin huzûrudur. 4/37¥ Zikrde dil ile söylemek zor olursa, kendi lisân› ile tâ’limedeler. 6/128¥ Zikr, yaln›z olarak mûs›l [kavufldurucu] de¤ildir. Râb›-ta ve muhabbet ve fenâ-fiflfleyh ile meflrûtdur [flartl›d›r].4/198– R –¥ Râb›ta ile mürflidin teveccühü cem olursa [birleflirse]nûrûn alâ nûrdur. 4/33. [‹slâm Ahlâk›: 557.]¥ Râb›ta, mürflidin sûretini gönülde tasavvur eylemekdir.5/113 [K›yâmet ve Âh›ret: 165.]¥ Râb›ta, mürîdin, pîrinin sûreti her zemân göz önündeolmas›d›r. 4/165¥ Râb›ta zikrden dahâ fâidelidir. 4/198¥ Râb›tadan dahâ yak›n kavuflma yolu yokdur. 5/113 [K›-yâmet ve Âh›ret: 165.]– 283 –