Buraya

¥ Dimâgdan, vehm ve hayâlden, hataralar›n giderilmesi[kald›r›lmas›] zordur. 5/94¥ Dimâg, gurûr ve enâniyyet [benlik] yeri ve yükselme,ve tefekkür ve fâsid hayâllerin yeridir. 5/97¥ Dünyâ [harâmlar], alt›nla süslenmifl bir necâset ve flekerile kapl› bir zehr gibidir. 5/45 [Hak Sözün Vesîkalar›: 339.]¥ Dünyâ [harâmlar], görünüflde hofl ve flirindir. Asl›ndaöldürücü bir zehr ve bât›l [bozuk] mal ve ona mübtelâ olmakfâidesizdir. Ve ona sar›lan periflân, hor ve ona tutulan delidir.Akll› o kimsedir ki, k›ymetsiz [geçersiz] mala kap›l›p ve böylebir fâsid metâ’a meftûn olmaz. [Dünyâ hayât›nda], bu k›saf›rsatda, Mevlâ-y› hakîkî celle flânühunun r›zâs›n› ele geçirme¤e,gönül verir ve âh›ret amelini hâz›rlar. Bu keyflenilenfânî dünyâda, istenen fley, kulluk vazîfelerini edâ etmek veHakk›n ma’rifetini ele geçirmekdir. Yaz›klar olsun ki, budünyâda, o kimse kendinden istenileni edâ edemeyip, di¤erifller ile meflgûl olur. 5/45 [Hak Sözün Vesîkalar›: 339.]¥ Dünyâ [hayât›] azîz ise [nefse uygun ise], âh›ret hor,dünyâ hor ise, âh›ret azîzdir. ‹kisinin cem’i mümkin de¤ildir.4/42¥ Dünyevî hâdise ve tefrika ve musîbetler her ne kadar[nefse] zâhirde ac›d›r, amma, bât›na nazarla merhem ve râhatd›r.Ve uhrevî yükselme¤e sebebdir. Zâhirin düflmesi, bât›n›nyükselmesine sebebdir. 6/85¥ Dünyây›, âh›ret ameli ile taleb eyleyen aldanm›fl vehüsrâna u¤ram›fld›r. 4/31¥ Dünyâda [insan›], yimek, uyumak, (istedi¤i gibi) yaflamakve ni’metlenmek [gibi, nefsin arzûlar›] için yaratmad›-lar. Yaflamak ve ni’metlenmek [asl hayât] âh›retdedir. Bilâkistâ’at ve kulluk için ve kendini bilmek için halk olundun.6/45¥ Dünyâ [hayât›], âh›retin tarlas›d›r. 5/95¥ Dünyâya, yaflay›p (keyf sürmek), ni’metlenmek [nefseuymak] için gönderilmedik. Esâs yaflama sonrad›r (âh›-– 275 –