Buraya

lunda sülûk yapmak, ilerlemek lâz›md›r]. 5/69¥ Hak teâlâ âh›retde kurtulman›n medâr›n› [esâs›n›], kat’îvahy ile sâbit olan Hakk›n dînine ba¤l› ve yak›nl›¤›n› sünnetetâbi’ olma¤a ba¤l› k›lm›fld›r. 4/57¥ Hak teâlân›n mukaddes bârigâh›na bizim kusûrlu amellerimizyak›fl›r de¤ildir. 6/68¥ Hak teâlân›n kuldan râz› olmas›, kulun Hakdan râz› olmas›n›nüstüdür [fevk›’dir.] 4/62¥ Hak teâlân›n ziyâde mahbûbu [en çok sevdi¤i] flu kimsedirki, Allahü teâlân›n kullar›na muhabbetine sebeb olanve kullar›n dahî Ma’bûd-i teâlâya muhabbet eylemelerinevesîle oland›r. O kimse, teblîg ve da’vet sâhibidir. 4/29.[Se’âdet-i Ebediyye: 89.]¥ Hak teâlân›n dostlar›, onun belâs›na râz›lard›r. Bununlaberâber, belâlar›n def’i için düâ ederler. 6/206¥ Hak teâlân›n kendi zât›na ve s›fat›na ve ef’âline muhabbetivard›r. Ve bu muhabbetin çoklu¤undan, her birindeiki i’tibâr vard›r ki, muhibbiyyet ve mahbûbiyyetdir. Vemahbûbiyyet-i zâtiyyenin zuhûru kemâlât-› Habîbullahd›r“sallallahü aleyhi ve sellem”. Ve muhibbiyyet-i zâtiyyeninzuhûru kemâlât-› kelîmullahdad›r. Ve mahbûbiyyet-i esmâve s›fat›n zuhûru, di¤er Enbiyâda tahakkuk eder. Esmâ ves›fat›n z›lleri olan mahbûbiyyet ve muhibbiyyet-i z›ll›yyeninzuhûru, Evliyây-› Mahbûbîn ve muhibbînde hâs›l olur.6/137¥ Hak sübhânehu müsebbib-ül-esbâb [sebeblerin îcâdedicisi] ve varl›klar›n bir araya gelmesini hâs›l edicidir. Birsebeb îcâd etme¤e kâdirdir. 5/17¥ Hak teâlâ hikmet-i bâligas› ile [yüce hikmeti ile], kendiyüce kudretini, hikmet perdesinde gizli k›lm›fld›r. 4/110.¥ Hak teâlâ cümleyi Cehenneme atsa, zulm de¤ildir. Zîrâ,kendi mülkünde tasarruf etmekdedir. 4/11¥ Hak teâlâ kullar›n›n r›zklar›na kefîldir. Günlük erzâ-– 264 –