Buraya

mek, bilmek] meziyyet sâhibidir ve a’lâ-i makâmâtd›r.4/182. [‹slâm Ahlâk›: 559, K›yâmet ve Âh›ret: 376.]¥ “Cû’ [açl›k] bir kimseye galebe edip, bunu insanlardangizleyip, Allahü teâlâya teveccüh ederse, Allahü teâlâ onunbir senelik r›zk›n› verir [r›zk›n› açar].” Hadîs-i flerîf. 5/37 [HakSözün Vesîkalar›: 337.]¥ Çehre-i mâflûk [ma’flûkun yüzü] karfl› karfl›ya gelen ikiaynalarda, aynan›n temizli¤i ve nûrâniyyeti kadar aks vemeydâna ç›kar [görünür]. Ayna renge bulanm›fl ve sûreti kabûletmiyorsa, noksanl›k aynadad›r. Yoksa aynan›n gösterdi-¤i sûretde de¤il. 6/167¥ Cihâd›n fazîletleri hakk›nda hadîs-i flerîfler. 4/64– H –¥ Hâcât›n kazâs› [isteklerin yerine gelmesi] ve müflkilât›nküflâyifli [zorluklar›n aç›lmas›] için, (La havle ve lâ kuvveteillâ billah) kelimesini beflyüz kerre okuyalar. Ve evvelindeve âh›r›nde en az yüz kerre salât eyleyeler. (Bu,imâm-› Rabbânî rad›yallahü anh›n hatm-i hâcegân›d›r.)5/33.¥ Hâkimlerden ve gayrilerden görülen zulm ve fliddeti,fi’li Hak [Hakk›n fi’li] bilmelidir. Zâhirin gâm ve hüznünebende [kul] ma’nî olamaz. 6/80¥ Hâl, telvînden haber verir. Sâhib-i temkin [temkin sâhibi]olan hâlden geçmifldir. 6/56¥ Hâl, ilmden eflrefdir [flereflidir]. Hâl, ehl-i vecd ve kemâlinhusûsiyyetidir. 6/217¥ Hâl’in do¤rulu¤una alâmet, yakînin hâs›l olmas›d›r. Yakînhâs›l oldukda, hâl; vehm ve hayâlden bîrûndur [uzakd›r]demifllerdir. 6/63.¥ Hub ve cünûndan hâlî olan [Sevgi, muhabbet ve delilikolm›yan] âdem, hayvânâta mülhakd›r [dâhildir]. 4/114.¥ “Hac ile ömre aras›n› birlefltirin. Zîrâ onlar fakîrlik ve– 260 –