Buraya

minnet ile emr edilenlere vermek, s›la-› rahm, komflu veborç istiyenlere ve gayrinin hakk›na riâyet ve mal› isrâf etmemekve onu lehv ve la’ba [oyun ve e¤lenceye] ve zînetevesîle etmemekdir. 4/14.¥ Terk-i dünyâ lâz›md›r. Bundan kurtulufl yokdur. Hakîkîterk müyesser olmazsa, hükmen terk mutlaka lâz›md›r ki,kurtulmak ümmîd oluna. 4/14.¥ Teselsül, sonu gelmiyen ifllerin birbirini ta’kib etmesinederler. 5/52.¥ Tesavvuf, emrleri ve nehyleri yapmakda ferâhl›k ve sürûrduymakd›r. (Ebû Amr). 5/110 [Fâideli Bilgiler: 169, Cevâb Veremedi:349.]¥ Te’ayyünün ma’nâs› sudûrdur [hâs›l olmakd›r]. 4/85¥ Te’ayyün, gayb-i hüviyyet üzere i’tibâr olunup, bununverâ’s›nda [ötesinde] te’ayyün yokdur. Seyr ve sülûk vema’rifet de yokdur. 4/110¥ Te’ayyünât mertebeleri, z›llerin ve zuhûrlar›n mertebeleridir.Bunun üstü, mertebe-i ›tlak-› zât-› teâlâd›r. 4/183.¥ Te’ayyün-i imkânî, flahs›n te’ayyün-i vücûbîsinin ki, hakîkat-iinsand›r, z›ll›dir. 6/2¥ Te’ayyün-i evvel, te’ayyün-i hubbîdir. Mertebe-i ›tlakdanve genc-i meknûndan [gizli hazîneden] ilk önce arsa-›zuhûra gelip, müteayyin olan nesne hubdur. 4/113¥ Te’ayyünât kâmilen [temâmen] te’ayyün-i evvel-i vücûdîninz›mn›nda [alt›nda] mündericdir [toplanm›fld›r.]. Te’ayyün-iilmî-i z›mnî ve te’ayyün-i ilmî-i tafsîlî, onun z›mn›ndad›r.4/183.¥ Te’ayyün-i evvel, s›fatlar› toplu ve tafsîlli olarak (içinde)topl›yan hakîkatdir ki, vücûd diye ismlendirilmifldir. Bumertebe, te’ayyün-i vücûdî ve te’ayyün-i ilmî-i cümelîdir[kendinde toplam›fld›r]. 4/85¥ Te’ayyün-i sânî, te’ayyün-i vücûdîdir. 4/183.– 252 –