Buraya

sivây› hât›rlamak isteseler, hât›rlar›na gelmez. Ene (ben) kelimesininkendilerine dönmesini flirk bilirler. Bu büyüklerinsohbetini istiyeler ve cân atalar. 6/22¥ “Îmân-› kâmil sâhibi o mü’mindir ki, güzel ahlâk sâhibiolup, ehline iyili¤i çok ola!” hadîs-i flerîfini Tirmizî ve Hâkimrivâyet ediyor. 4/147 [Cevâb Veremedi: 342, Herkese Lâz›m OlanÎmân: 141.]¥ Îmân, kelime-i tevhîdin (Muhammedün Resûlullah)kelâm›n›n birlikde tasdîkine ba¤l›d›r. 6/16. [K›yâmet ve Âh›ret:104, Cevâb Veremedi: 358.]¥ Îmân-› Enbiyâ [Peygamberlerin îmân›] ile avâm›n îmân›,îmân olmas› bak›m›ndan müflterek ve müsâvîdir. Îmân-›Enbiyân›n üstünlü¤ü, îmân›n s›fat›na ba¤l›d›r. Sâlih amellereyak›n olan îmân, baflka bir safâ sâhibidir. Meselâ, insanlar,insan olmakda müsâvî iseler de, s›fatlar› yönünden muhtelifdir.6/24¥ Îmân ve küfr, hayr ve fler, hidâyet ve dalâlet, tâ’at ve günâh,Hak teâlân›n yaratmas› olup, bil-cümle onun takdîr veirâdesiyledir. Kullar›n ifllerinin Hâl›k› odur, kul de¤ildir. Fekat,insan kendi fi’linde mecbûr de¤ildir. Zîrâ, irâdî hareketlerile gayr-› irâdî hareketler farkl›d›r. Ve Hak teâlâ sevâb› vegadab› kullar›n ameline ba¤l› k›lm›fld›r. ‹nsan› irâdesine b›-rakm›fl, azâb› ve sevâb›, irâdenin sarf›na ba¤l› k›lm›fld›r ki,buna kesb denir. Kesb, kuldan, Halk [yaratmak] Allahü teâlâdand›r.5/137.¥ Îmân ve ilhâm ve vâridât›n mahalli ve envâr [nûrlar] veesrâr›n [s›rlar›n] mahalli sadrd›r [gö¤üsdür]. 5/97¥ Îmân›n sûreti, d›fldaki ma’bûdlar›n ki, putlar ve di¤erkâfirlerin tapd›¤› fleylerin nefyine [yok edilmesine] ba¤l›d›r.Hakîkat-› îmân da, içdeki ma’bûdlar›n yok edilmesine ba¤l›-d›r ki, nefsin hevâs› ve Allahü teâlâdan baflka fleylere tutulmakdanibâretdir. 6/16 [K›yâmet ve Âh›ret: 104, Cevâb Veremedi:358.]¥ Îmân-› bil-gayb [gayba îmân] avâm›n nasîbi veyâ seçilmifllerinseçilmifllerinin nasîbidir ki, nübüvvet kemâlât›ndan– 244 –