Buraya

eczâs›ndan bir cüz’dür. Onun ba’z› ibârelerinden o kitâblaralm›fllard›r. [Kur’ân-› kerîm, bütün kitâblar› kendinde toplam›fld›r.]4/183¥ Enbiyâya mütâbe’at olmad›kca [uyulmad›kca] kemâleulafl›lmaz. E¤er birfleyler hâs›l olursa istidrâcd›r ki, netîcesiâh›retde hüsrân ve piflmânl›kd›r. 4/29 [Se’âdet-i Ebediyye:89.]¥ Enbiyâdan herbirinin kendi Rabbi ile muâmelesi ve s›rr›baflkad›r ki, hiçbir kimsenin o muâmelede aslen flirketiyokdur. O nisbet ve yak›nl›¤›n keyfiyeti mechûldür. 4/222.¥ Enbiyâ Evliyâdan efdaldir. Fekat ba’z› meziyyetler vema’rifetler Velîye mahsûs (üstünlük) olsa, fadl-› küllîyî mûcibolmaz. Câiz ve belki vâk›’dir. Ve fadl-› külli Enbiyâyamahsûsdur. Bunun gibi, Nebîler ile Resûller aras› da böyledir.Meselâ Mûsâ aleyhisselâm ile H›z›r k›ssas›nda bu husûsuyazm›fllard›r. 5/36 [Se’âdet-i Ebediyye: 512.]¥ Enbiyân›n müttefik bildirdikleri ve ülemân›n icmâ’lar›olan kavlleri, bât›l hayâllerle kald›rmak [kabûl etmemek]mümkin midir? 6/16 [K›yâmet ve Âh›ret: 104, Cevâb Veremedi:358.]¥ Enbiyâdan bir Peygambere vahy olunup, zemân›ndamevcûd bir âbide gidip, senin zühd ve dünyâdan kesilmen,âh›retde nefsin râhat etmesi içindir. Allahü teâlâ için olanameli yapd›n m› dedikde, o amel nedir, diye süâl edince, (Velîleredostluk, düflmânlara düflmanl›k eylemekdir) dedi. Hadîs-iflerîf. 6/55 [Hak Sözün Vesîkalar›: 348.]¥ ‹ntizâr ve tefakkud-i matlûbdan [matlûbu beklemek vearamakdan] bir an uzak olm›yalar. 5/6¥ ‹nzivây› ihtiyâr eylemek evlâd›r. [Yaln›zl›¤› seçmek iyidir.]Lâkin riâyet-i hikmet ve adem-i inâre-i fitne [hikmetigözetmek ve fitneyi uyand›rmamak] lâz›md›r. 5/151.¥ ‹nsan toprak olup, toprakdan nebât hâs›l olur, nebâtdanhayvan yir ve hayvan› insan yir ve bundan nutfe hâs›lolup, yine insan peydâ olur. ‹flte ba’s budur [dirilmek budur]– 238 –