Buraya

¥ Agniyâ [zenginler] ile sohbetden uzak olalar. Ve zarûretsizonlar ile berâber olmayalar. 6/97¥ Ah yaz›k ki, ömr temâm oldu. Ve hiç amel vücûda gelmedi.Dünyân›n vefâs›z oldu¤u aç›kd›r. Fitne ve musîbetlerpeflpefle gelmekdedir. Dostlar ve ci¤erpâreler vefât edip, göçüpgitdi. Yine hiç uyanmak ve hât›rlamak ve tevbe ve s›¤›nmayokdur. Gaflet artmakdad›r. ‹syân ile geçen günler artmakdad›r.Bu nas›l îmând›r. Ve ne flekl müslimânl›kd›r. Nekitâb ve sünneti kabûl ederler. Ve ne aç›k iflâretlerin görülmesindenibret al›rlar. Fikr ve endifle lâz›md›r ki, bir yerdeberâber giden eski dostlar, câna yak›n, hep berâber olanlarnice oldu ve nereye gitdiler. Cân dostu olan dostlardan hiçbireser ortada yok. Ve hiç onlardan aç›k niflân meydandayok. Yaz harman› gibi, yokluk rüzgâr›, onlar›n niflân›n› dahîb›rakmad›. Öyleyse bizim gibi geri kalanlara lâz›md›r ki, flubirkaç günlük ömrü gaflet ile telef ve gözü aç›k uyku ile [tavflanuykusu ile] zâyi’ eylemiyelim. Bu fânî serâya gönül ba¤lamay›pve bu insafs›z kahbeye aldanm›yal›m ve muhabbetba¤lam›fl olm›yal›m. Temâmen cenâb-› Hakk›n r›zâs›n› kazanmakiçin, bütün gücü harcamal›, nefs ve fleytân›n tuza¤›ndan,hevâ ve hevesin girdâb›ndan kenâra (sâhile) çekilme¤eçok gayret edelim. Ve kabr ve k›yâmet her zemân gözümüzünönünde olup, kendimizi ölmüfllerden sayal›m. Böyle düflünmemizemr olundu. Var gibi bilinen hayât ve vücûddansoyulup, ölümden önce olan ölüm ile vasflanmak yoluna gidelim.Ve kendimizi gerçek bir ölü ve aslî bir yokluk gibi sayal›m.Yokluk ki, kendini var gibi say›p, vücûd ünvâniyle ortayaç›km›fl olup, kendinin k›ymet sâhibi oldu¤unu iddiâ ediyor.Halk aras›nda gülünç olmas› yerindedir. Dünyân›n süslerisebebi ile kendilerini de¤ifldirmeyeler ki, dünyâ fânî vehelâk olucudur. Sâbit de¤ildir. fiekerle kaplanm›fl bir zehr vealt›n kaplanm›fl necâset gibidir. Bu zehr ile ebedî ölüme tutulmakve dâimî hüsrâna yakalanmak aç›kd›r. Varl›k ve onatâbi’ olan fleyler hakîkî vücûd sâhibine yak›fl›r ve ona lây›kd›r.Ve mümkinin üstünlü¤ü, üstünlük iddiâ etmemesindedir.Noksanl›¤› da hayrlardan uzaklaflmas›d›r. 6/156 [Hak Sözün Vesîkalar›:353.]– 231 –