Buraya

kal›d›r. 5/53¥ Eshâb›n cümlesi, sohbetin flerefi sebebiyle, ölmedenönce ölmek ile müflerref oldular. 6/24¥ Eshâb-› kirâm vilâyetin en yüksek tabakas›ndad›rlar.6/19¥ Eshâb aras›ndaki muhârebeler, düflmanl›kdan dolay›de¤ildi. ‹ctihâd yüzünden idi. ‹ctihâdda hatâya da bir derecesevâb verilir. 5/36 [Se’âdet-i Ebediyye: 512.]¥ Eshâb-› kirâm sohbet bereketiyle kemâle ulafld›. Ümmetinevliyâs›ndan öne geçdiler. 4/88¥ Eshâb-› kirâmda hâller ve kerâmet fazla mikdarda zuhûretmemifldir. Zîrâ dünyâ amel yapma yeridir. Âh›ret mükâfâtyeridir. E¤er amelin karfl›l›¤› olan meyvelerden birk›sm bu dünyâda ihsân olunursa, âh›ret derecelerinin noksanolmas›na sebeb olur. Bunun için, dünyâda amelin meyveleriverilen ba’z› kimseler görülmüfldür ki, ölümü ân›nda,bu ifllerin olmamas›n› temennî ederler. 4/189¥ Eshâb-› kirâmdan iki flahs› Müseylemet-ül-kezzâb yakalay›p,birisine sorup, Muhammedin “sallallahü aleyhi vesellem” Resûlullah oldu¤una flehâdet eder misin dedikde,evet flehâdet ederim ki, Muhammed “sallallahü aleyhi vesellem” Resûlullahd›r, cevâb›n› vermifldir. Müseyleme yinesüâl edip, benim dahî Resûlullah oldu¤uma flehâdet edermisindedikde, evet dedi. Onu b›rak›p, ikinci flahs› getirtip,Muhammedin Resûlullah oldu¤una flehâdet eder misin dedikde,o kimse evet dedi. Müseyleme, benim dahî Resûlullaholdu¤uma flehâdet edermisin dedikde, o kimse, ben iflitmemekilletine mübtelây›m dedi. Müseyleme süâlini üçkerre tekrâr edip, o kimse dahî çok sa¤›r oldu¤unu söyleyip,onun risâletini ikrâr etmedi. Ona gadab edip, flehîd eyledi.Bu vak’a Resûlullaha erifldikde, buyurdular ki, maktûlolan flahs yakîn ve s›dk yolunu tutmufldur. fiehîdlik rütbesinemâlik olmufldur. Di¤eri ruhsat yolunu ihtiyâr edip,kendisinden zulmü def’ eylemifl. 6/55 [Hak Sözün Vesîkalar›:348.]– 228 –