Buraya

dir. E¤er az bir çal›flmakla tahsîli mümkin olursa ne a’lâ, negüzel. Ve illâ ard›na düflmeyeler. 5/22¥ Arz-› ribâtda [muhârebede] edâ olunan nemâz, ikibinkerre bin (iki milyon) nemâza müâdildir (eflde¤erdir). “Hadîs-iflerîf”. 4/64¥ Ervâh ve berzah-› sugrâ [Rûhlar ve rûhun mahflere kadarkald›¤› âlemler] bahsleri ziyâde nâzikdir. Bu bâbda zanve tahmîn ile konuflma¤a cür’et eylemeyeler. Nasslar ile sâbitolanlara k›saca îmân eylemek lâz›md›r. Onun tafsîlini Allahüteâlân›n ilmine havâle eyleyeler. 4/182 [‹slâm Ahlâk›: 559,K›yâmet ve Âh›ret: 376.]¥ Ervâh-› mükemmel [olgun ve üstün kimselerin rûhlar›],Allahü teâlân›n dilemesi ile, cesed fleklinde görünmüfl, acâibfleyler yapm›fllard›r. 4/182 [‹slâm Ahlâk›: 559, K›yâmet ve Âh›ret:376.]¥ Ervâh›n [rûhlar›n] müflâhedesi kemâl de¤ildir. Kemâl,bât›n›n mâsivây› bilmekden ve görmekden kurtulmas› [unutmas›]d›r.6/33¥ Ez gubâr-› nâka-i Leylâ ki Mecnûn sâlehâ çeflm ber rehdaflt, girdi zin beyâbân ber nehâst. [Mecnûn Leylân›n yolunubeklerken, y›llarca çöle bakd›. [Yol gözledi]. Çölden bir tozkalkmad›.] 5/47¥ Esbâb›n ref’inde [sebeblerin kald›r›lmas›nda], hikmetinyok olmas› vard›r ki, onun z›mn›nda [arkas›nda] maslahatlar[fâideler] olabilir. 6/62¥ Esbâb [sebebler] vard›r. Lâkin hakîkî müessir Allahüteâlâd›r [Onun fi’lidir]. 4/110¥ Esbâba mübâfleret [sebeblere yap›flmak] tevekkülübozmaz. Te’sîri Allahü teâlâdan bilip ve i’timâd Ona olup,sebebleri kat’î olarak ortaya koyalar. Sebeblerden kat’î olarakkurtulufla çâre yokdur. 4/182 [‹slâm Ahlâk›: 559, K›yâmet veÂh›ret: 376.]¥ Esbâb [sebebler] üçdür: Vehmî, terk edilmesi lâz›molan sebebler. Kat’î olarak bilinenlerin yap›lmas› vâcibdir.– 224 –