Buraya

miyyeye uymakla geçirmek lâz›md›r. 1/305. [Mektûbât Tercemesi:489.]¥ Her amelde [iflde] karfl›l›¤›n misli, ne mikdâr oldu¤unu,Allahü teâlâ bilir. ‹nsan bilgisi bunu anl›yamaz [idrâk etmekdenâcizdir]. Meselâ, muhsan olan bir kimseyi kazf edene[akll› olan nâmûslu kimseye zinâ isnâd edene] seksen sopavurulmas› emr buyurulmufldur. Ve h›rs›zl›k haddi olarak, h›rs›z›nsa¤ elinin kesilmesine, zinâ haddinde, e¤er bekâr iseyüz sopa ile ve bir sene flehrden sürmek takdîr olunmufldur.Ve evli olan kad›n ve erke¤i [zinâ edince, ölünceye kadar]recm etmek hükm buyrulmufldur. Bu s›n›r ve takdîrin s›rr›n›insanlar anl›yamaz. 1/214. [Mektûbât Tercemesi: 257.]¥ Her yüz sene bafl›nda, bu ümmetin ulemâs›ndan birmüceddid ta’yîn eylemifllerdir ki, islâmiyyeti ihyâ buyurur.2/4.¥ Her sabâh ve akflam yüz kerre, Sübhânallahi ve bi hamdihî,sübhânallahil-azîm, diyeler. 3/17. [Se’âdet-i Ebediyye: 102.]¥ Her-çi maksûd-› tüst, ma’bûd-i tüst [maksâd›n ne ise,tapd›¤›n odur], flahs›n gâyesi, flahs›n teveccüh eyledi¤i [elegeçirmek istedi¤i] fleydir ki, hayâtda oldukca ondan ayr›lmaz.Vazgeçmez. Ve onu ele geçirmekde her türlü afla¤›l›kve kötülük meydâna gelse de, tehammül eder. Bu ma’nâibâdetin esâs›d›r ki, zillet ve afla¤›l›¤›n kemâlinden haber verir.Pes, maksûd [gâye], ma’bûd olur. 3/3. [Se’âdet-i Ebediyye:906.]¥ Her ki yekcâ hemecâ, her ki heme câ hiç câ. [Bir kimseki, bir mürflide ba¤lan›rsa, her velîden yard›m görür. Hermürflide tâbi’ olan, hepsinden mahrûm kal›r.]. 3/20.¥ “Helekel-müsevvifûn” hadîs-i flerîfi, (tevbeyi ve iyi ifllerisonraya b›rakmak ile f›rsat› kaç›ranlar helâk oldular.) 1/73.[Mektûbât Tercemesi: 111.]¥ Heme ûst [herfley Odur] sözünün ma’nâs›, eflyâma’dum [adem, yok] ve mefkûd olup, Hak sübhânehû mevcûddur,demekdir. 3/89.– 199 –