Buraya

cesine kavufldurur] ve hayâl, dekâ›k-› esrâr-› gaybî [gayb esrâr›n›]kendi aynas›nda keflf eder. 3/109.¥ Vehm mertebesinde, meydâna gelme, Hak teâlân›n yaratmas›ile olup, vehmin vücûda getirmesi de¤ildir. 3/97.¥ Vehm mertebesinin, ilm mertebesinden ziyâde, hâricîmertebeye benzeme ve münâsebeti vard›r. 3/109.¥ Zeydiyye mezhebi, Zeynel’âbidînin o¤lu Zeydin yoludurki, flî’î mezhebidir.– H –¥ Her anda âlem ademe gider. Ve onun bir misli vücûdegelir [âlem, her ân yok olur ve bir benzeri meydâna gelir], heran böyle olur fleklinde Füsûsda beyân olunan teceddüd-i misâleba’z› sofiyye kâildir [ba’z› sofiyye böyle inanmakdad›rlar].Bizim indimizde, sâbit de¤ildir. [Bir görünüfldür.] Hakîkatde¤ildir. Bu mu’amele e¤er var ise flühûdîdir. Nefs-ül-emrdevâk›’ de¤ildir. E¤er bu mu’âmele nefs-ül emrde vâk›’ olsa,birisi ma’siyyet iflleyip mu’azzeb olan [azâb içinde bulunan]di¤eri olmak lâz›m gelir ki, kad›yye-i [mu’âmele] adâletdenba’îd [uzak] de¤ildir. 2/45. [Se’âdet-i Ebediyye: 966.]¥ Her kim ki, makbûldür [sevilendir]. Derd-i belâ ile mâsivây›sevmekden, onu men edip, sevgili taraf›na çekerler.Her kim ki, istenilen [taleb edilen] de¤ildir. Onu kendi hâliüzere terk ederler. [Ya’nî, derd ve belâ, sevilenlere verilir.]2/99. [Se’âdet-i Ebediyye: 515.]¥ Herkesin konuflmas›nda, ene [ben] lafz› [sözü] ile, maksûd[istenilen] nefsdir. 3/62. [Se’âdet-i Ebediyye: 754.]¥ Her ne ki, âh›ret için hâz›rlanm›fld›r, güzeldir. E¤er, güzelgörünmese bile. Her ne ki, dünyâ için hâz›rlanm›fl ola,dünyâl›kd›r, çirkindir. E¤er, güzel görünse bile, çirkindir.1/234. [Mektûbât Tercemesi: 286.]¥ Her ne ki, kalbin huzûruna yard›m ede, mübârekdir.Ve her ne ki, yard›mc› olm›ya, u¤ursuz ve nâmübârekdir– 197 –