Buraya

¥ Vilâyet, yâ hâssa [husûsî] veyâ âmme [umûmî] dir. Vilâyet-iâmme, mutlakan vilâyetdir. Vilâyet-i hâssa, Vilâyet-iMuhammedîdir ki, tam fenâ ve olgun bekâd›r ki, nefs mutmainneolur. 1/135. [Mektûbât Tercemesi: 178.]¥ Vilâyetlerin birbirlerinden üstünlü¤ü, latîfelerin üstünlüks›ras›na ba¤l› de¤ildir. Tâ ki, ahfâ sâhibi di¤erlerinden efdâlola. Belki, asla yak›nl›k ve uzakl›k bak›m›ndand›r. Ve kalblatîfesinde olan bir Velî, asla dahâ yak›n olmakla, ahfâ sâhibindendahâ üstün olabilir. 1/260. [Mektûbât Tercemesi: 326.]¥ Vilâyet-i Muhammedî geri al›nmaz. Di¤er vilâyetler, eldengidebilir, geri al›nabilir. 1/287. [Mektûbât Tercemesi: 426.]¥ Vilâyet-i sugrâda, vehm ve hayâlden kurtulufl yokdur.Vilâyet-i kebîrede [kübrâda] vehm ve hayâlden kurtulufl müyesserolur. 2/3.¥ Vilâyet-i sugrâ, âlem-i kebîrdeki latîfeleri geçdikdensonra bafllar. Befl latîfenin asllar› olan z›lleri, seyr-i fillah ilegeçmekle biter. 1/260. [Mektûbât Tercemesi: 326.]¥ Vilâyet-i sugrâ, âfâk ve enfüse te’alluk eder ki [onunlaalâkal›d›r ki], vilâyet-i z›llîdir ve bunun müntehîlerine tecelli-iberkî [flimflek gibi gelip-geçen tecellî] vard›r. Vilâyet-ikübrâ, asla te’alluk edip, akrabiyyet [yak›nl›k] Hak sübhânehûdaseyrdir. Bu vilâyet-i Enbiyâ olup, dâimî tecellîdir. 2/3.¥ Vilâyet-i ulyâ ki, vilâyet-i mele’i a’lâd›r. Bât›n isminete’alluk eder [ba¤l›d›r]. 1/260. [Mektûbât Tercemesi: 326.]¥ Vilâyet-i kübrâ ki, vilâyet-i Enbiyâd›r. ‹smlerin z›llerininve s›fât-› vücûbîye dâiresini, seyr-i fillah ile geçdikdensonra bafllar. ‹smlerde, s›fatlarda ve flü’unlarda seyr ederekbiter. Böylece, befl latîfenin seyri temâm olur. 1/260. [MektûbâtTercemesi: 326.]¥ Vilâyetlerin ve kemâlât-i nübüvvetin üstünde, ‹brâhîmaleyhisselâm›n kemâlât› [üstünlü¤ü] ve son resûl olan Muhammedsallallahü aleyhi ve sellemin kemâlât› mevcûddur.2/50. [Se’âdet-i Ebediyye: 948.]– 195 –