Buraya

meden [mûsikîden] söz etmez ve vecd ve tevâcüdü a¤z›na almaz.1/261. [Mektûbât Tercemesi: 343.]¥ Nemâzda öyle an olur ki, ârif dilini, Mûsâ aleyhisselâmasöyliyen a¤aç gibi bulup, bütün a’zâs›n› vâs›ta ve âlet gibigörür. Öyle zemânlar olur ki, nemâzda bât›n› zâhirine kar›fl›r.Bilmedi¤imiz bir ba¤ ile o âleme ba¤lan›r. 1/305. [MektûbâtTercemesi: 489.]¥ Nâfile nemâz sevâb› hediyye edilir. 2/77.¥ Nâfile nemâz› cemâ’at ile k›lmak tahrîmen mekrûhdur.1/288. [Mektûbât Tercemesi: 440.]¥ Nâfilelerin, farz yan›nda, hiç i’tibârlar› yokdur. Belkinâfilenin sünnete [befl vakt nemâz›n sünnetlerine] dahî nisbetiböyledir. 3/17. [Se’âdet-i Ebediyye: 102.]¥ Nâfilelerin edâs›, z›llere yak›nl›k hâs›l eder. Farzlar›nedâs›, asla yak›nl›k hâs›l eder. 1/260. (Mektûbât Tercemesi: 326.]¥ Nûr-› ilâhî, s›fat ve flu’ûnât›n fevkidir [üstüdür]. Ve butecellî, tecellî-i zâtiyyenin de fevkidir [üstüdür]. Hakîkat-iKâ’be zan ederim ki, bu nûr-i s›rfd›r ki, cümlenin mescûdudur[secde etdi¤i yerdir]. Bu nûr dahî nûrâniyyet-i s›rf hicâblar›ndan[perdelerinden] bir perdedir. 3/76.¥ Nûr-i kamerin [ay ›fl›¤›n›n] nûr-› flemsden [günefl ›fl›¤›ndan]müstefâd oldu¤u [al›nd›¤›]. 3/118.¥ Nevm zemân›nda [uyku zemân›nda], yüz kerre tesbîh,tahmîd ve tekbîr getirmek, kendini hesâba çekmek say›l›r.1/309. [Mektûbât Tercemesi: 494.]¥ Nevm [uyku] ki, büsbütün gafletdir. Lâkin tâ’at yapmakdahâs›l olan tenbelli¤i def’ niyyeti ile oldukda, ayni ibâdetolur. 1/160. [Mektûbât Tercemesi: 195.]¥ Ne devletdir ki, herkes bir kimseyi kötü bileler, o ise hakîkatdeiyi ola. 1/149. [Mektûbât Tercemesi: 187.]¥ Niyyetsiz amel sahîh olmaz. 3/41. [Se’âdet-i Ebediyye: 778.]¥ Niyyetin ehemmiyeti. 3/17. [Se’âdet-i Ebediyye: 102.]– 186 –