Buraya

det edilecek yaln›z O vard›r.] 1/63. [Mektûbât Tercemesi: 99.]¥ Kelime-i tevhîd, terâzinin bir kefesine, gökler ve yer di-¤er kefesine konsa, bu kelimenin kefesi, di¤er kefeden a¤›rolur. “Hadîs-i flerîf.” 2/9 [Se’âdet-i Ebediyye: 372.], 2/37 [Se’âdet-iEbediyye: 910.]¥ Kelime-i tevhîd, tarîkat ve hakîkat ve islâmiyyeti ihtivâetmekdedir. 2/46. [Se’âdet-i Ebediyye: 902.]¥ Kelime-i tevhîdde, “Lâ ilâhe”nin ma’nâs›, Hak üzerebaflka ma’bûd yok demekdir. 2/8. [Se’âdet-i Ebediyye: 753.]¥ Kelime-i tevhîdin ma’nâs›, tarîkatda, sona kavuflmuflolanlara göre, Allahdan baflka ma’bûd yokdur ki, islâmiyyetdahî böyledir. Baflka mevcûd yokdur, baflka maksûdyokdur demek, bafllang›cda ve yolda [ortada] olanlara göredir.3/77.¥ Kelime-i flehâdeti, sâdece söylemek kifâyet etmez. Bunumünâf›klar da a¤›zlar›na al›rlar [söylerler]. Emrlere uymaklâz›md›r. 3/17. [Se’âdet-i Ebediyye: 102.]¥ Ba’z› oruc tutanlar vard›r ki, onun orucdan eline geçen,açl›k ve susuzlukdur. “Hadîs-i flerîf.” 2/53.¥ Bizim akl›m›z›n ölçüsüne göre, bilinen kemâlât, noksanl›¤›nkendisidir. 2/8. [Se’âdet-i Ebediyye: 753.]¥ Zâhirî kemâlât ile bât›nî kemâlât› bir arada bulundurankimse kibrit-i ahmerdir. [Bulunmaz bir hazînedir.] Ya’nî azîzve nâdirdir. 2/57.¥ Vilâyet olgunluklar›nda, nefs mutmainne iken, bedeninmaddeleri, serkefllik ve isyândan uzak [kurtulmufl] de¤ildir.Nübüvvet kemâlât›nda, bedenin maddeleri de, afl›r›l›kdankurtulmufllard›r. 2/50. [Se’âdet-i Ebediyye: 948.]¥ Vilâyet kemâlât›, sâlik yükselirken, birbirinden ay›rdedilip, bir asldan di¤er asla, ilerlemekdir. Nübüvvet kemâlât›bafllay›nca, mu’âmele-i icmâl ve besâtat-i s›rfa [iflin özüneve basitli¤e] vâs›l olur. 2/99. [Se’âdet-i Ebediyye: 515.]– 153 –