Buraya

¥ ‹lm-i husûlînin zât-› teâlâya [Allahü teâlân›n zât›na] âidolmas› muhald›r. Onun ilm-i hudûrîsi, müte’all›k olur. [Alâkal›olur.] 3/21.¥ ‹lm-i husûlî âfâka [insan›n d›fl›ndaki âleme], ilm-i hudûrîenfüse [insan›n içindeki âleme] te’alluk eder. 3/60.¥ ‹lm-i husûlî eflyân›n sûretini bilmekdir. fiey’in sûretifley’in gayridir. 2/47.¥ ‹lm-i fley [birfleyin ilmi], o fleyin sûretinin aklda hâs›l olmas›d›rki, o fleyin ayn› de¤ildir. 3/110.¥ ‹lm-el-yakîn [ilm ile bilmek], eserden müessire istidlâldir.[Eserden delîl ile eser sâhibini anlamakd›r]. Duman› görüp,atefle hükm etmek gibi. 3/100.¥ Hakk-el-yakîn [bizzat içinde yaflayarak bilmek], müessirile hakîkatlenmekdir ki, bekâ makâm›d›r. 1/277. [MektûbâtTercemesi: 407.]¥ ‹lm, ayn ve hakk-ül-yakîn için meflây›h›n ta’rîfleri,imâm-› Rabbânî indinde, bu ta’rîflerin hepsi, ilm-ül-yakîndir.3/123. [Se’âdet-i Ebediyye: 919.]¥ ‹lm-el-yakîn ile ayn-el-yakîn birbirine perdedir. ‹lm esnâs›ndagörmek yokdur. 1/277. [Mektûbât Tercemesi: 407.]¥ Yakînler, meflây›h indinde, zât-i ilâhîye nisbet ile,imâm-› Rabbânî indinde âyetlere (delîllere)dir. 3/123.[Se’âdet-i Ebediyye: 919.]¥ Ayn-el-yakîn, imâm-› Rabbânî indinde, duman›n atefleolan hâlidir. 3/100.¥ Hakk-el-yakîn, duman› görüp, ateflin varl›¤›na hükmetmekdir.3/123.¥ Ayn-ül-yakîn ve hakk-ül-yakîn, âfâk ve enfüsün ötesidir.3/100.¥ ‹slâmiyyet ilminin sûreti, zâhir âlimlerin nasîbidir ki,Kitâb ve Sünnetin hükmleri ile alâkal›d›r. ‹slâmiyyet ilmininhakîkati, ulemâ-i râsihînin nasîbidir ki, Kitâb ve Sünnetin– 129 – K›ymetsiz Yaz›lar – F:9