Buraya

¥ ‹bâdet, insân›n k›r›lmas› ve alçalmas›d›r. 1/64. [MektûbâtTercemesi: 101.]¥ ‹bâdetden maksad, yakîne kavuflmak [ele geçirmek]dir. 1/97. [Mektûbât Tercemesi: 145.]¥ Abbâs rad›yallahü anh›n fazîleti. 2/36. [Eshâb-› Kirâm:222.]¥ “Abbâs bendendir, ben Abbâsdan›m.” Hadîs-i flerîf.2/36. [Eshâb-› Kirâm: 222.]¥ Abdülkâdir Geylânî, vilâyet-i Muhammediyyeyi sonnoktas›na ulafld›rm›fld›r. 1/293. [Mektûbât Tercemesi: 465.]¥ Abdülkâdir Geylânînin yükselmesi, ekserî Evliyâdanyüksek oldu¤undan, kerâmeti fazlad›r. 1/216. [Mektûbât Tercemesi:259.]¥ Abdülkâdir Geylânî hutbede, H›z›r aleyhisselâma, “Eyisrâil o¤lu, gel, Muhammed aleyhisselâm›n kelâm›n› dinle”buyurdu. 2/55. [K›yâmet ve Âh›ret: 182.]¥ Abdülkâdir Geylânînin kendini medh sözü, sekr sözüdür.3/118.¥ Abdülkâdir Geylânî oniki imâmdan sonra, vilâyet yolununmerkezine getirildi. 3/124.¥ Abdüllah ibni Mübârek, harâmdan bir alt›n› sâhibinegeri vermek, yüz alt›n sadakadan efdaldir, buyurdu. 2/66.[Se’âdet-i Ebediyye: 97.]¥ Abdüllah ibni Mubârek buyurdu ki, Mu’âviyenin “rad›-yallahü anh” at›n›n burnuna giren toz, Ömer bin Abdül’azîzdenefdaldir. 1/207. [Mektûbât Tercemesi: 244.]¥ Abdürrahmân bin Avf, Cennete sahâbîlerin fakîrlerindenbeflyüz sene sonra girecekdir. 1/283. [Mektûbât Tercemesi:413.]¥ Abd [kul], fi’lini diledikden sonra, Hak teâlâ, onu yarat›r.3/17. [Se’âdet-i Ebediyye: 102.]¥ Abd-i makbûl [makbûl kul], Allahü teâlân›n r›zâs›na– 123 –