Buraya

ikisi âlem-i halkdan, beden ile nefsdir. Befli âlem-i emrdendir.[Kalb, rûh, s›r, hafî, ahfâ]. Önce âlem-i emrden bafllan›r.1/196. [Mektûbât Tercemesi: 234.]¥ Tarîkat-i Nakflibendiyye riyâzeti. 1/313. [Mektûbât Tercemesi:502.]¥ Makâmât-i aflere 1/38 [Mektûbât Tercemesi: 65.]¥ Tarîkat-i Nakflibendiyyede ilerlemek, kalbden bafllar.Sonra rûh, s›r, hafî ve ahfâdan geçilir. Bunlar›n herbiriyle ayr›cahakîkatlendikden sonra, âlem-i kebîrdeki asllar›n› seyrederek, fenâya vâs›l olur. Bundan sonra, vücûb ile imkânaras›nda olan s›fat ve ismlerin z›llerini kat’ederek, esmâ ves›fata bafll›yarak, ismlerin ve s›fatlar›n tecelliyât› vukû’ bulup,âlem-i emrin befl asl›n›n mu’âmelesi temâm olur. Sonra,nefsin itmînân› ile r›zâ makâm› hâs›l olur. Sonra, ism, s›fat veflu’ûnlar›n asl› olan bir dâire ve bunun asl› olan di¤er bir dâireve sonra bir kavs hâs›l olur ki, bu üç asl, zât-i teâlâda mücerredi’tibârâtd›r ki, onun ele geçmesi, nefs-i mutmainneyemahsûs olup, flerh-i sadr ve islâm-› hakîkî hâs›l olur ki, vilâyet-ikübrân›n sonudur. Buraya kadar ism-i zâhirin seyridir.‹sm-i zâhir, s›fata, ism-i bât›n s›fat ile zâta tealluk eder. Esmâ-ibâtinîde seyr, vilâyet-i mele-i a’lâd›r. Bundan sonra da,kemâlat-› nübüvvet vard›r ki, Enbiyâya mahsûsdur. Ve tâbi’olanlar›n büyüklerine hisse vard›r ki, toprak unsurunun nasîbidir.Vilâyetin kemâlât› makâmât-i nübüvvetin z›llerininkemâlât›d›r. Bu seyrden sonra, bir ad›m ileri at›lsa sâlik yokolur. Toprak unsuru hepsinden dahâ yükse¤e gider. 1/260.[Mektûbât Tercemesi: 326.]¥ Ta’âm [yemek]leri, keyf için, lezzet için yimemeli, Allahüteâlân›n emrlerini yerine getirme¤e kuvvet bulmak niyyetiile yimelidir. 3/17. [Se’âdet-i Ebediyye: 102.]¥ Taleb büyük ni’metdir. Ni’meti elden kaç›rmamak için,onun flükrünü yerine getirmek lâz›md›r. 1/61. [Mektûbât Tercemesi:98.]¥ Taleb dahî matlûba kavuflman›n müjdecisidir. 1/61.[Mektûbât Tercemesi: 98.]– 118 –