Buraya

olan [yetiflmifl ve yetifldirebilen] fleyhin tasarruf ve teveccühüneba¤l›d›r. 1/296. [Mektûbât Tercemesi: 475.]¥ Tâlib, bafllang›cda pis ve afla¤›d›r. Ve Hak teâlâ çok temizve çok yüksekdir. Yolu bilen bir vâs›ta lâz›md›r. Her ikitaraf› anl›yan bir mürflid-i kâmil, tâlibe arac›l›k yapar. Pîr vâs›tad›r.Sona varanlar, mürflid olmadan ilerler. 1/169. [MektûbâtTercemesi: 211.]¥ Tâlibin pîrine karfl› edebini beyân eden mektûb. 1/292.[Mektûbât Tercemesi: 462.]¥ Tâlibde, dîn-i islâm›n sâhibine ittibâ’ ve fleyhine muhabbetoldukda, herfley kolayd›r. 3/13. [Se’âdet-i Ebediyye: 401.]¥ Tâlib, i’tikâd›n› düzeltdikden ve zarûrî f›kh ahkâm›n›ö¤renip, îcâb› ile amel etdikden sonra, bütün vaktlerini zikresarf eyleye, o flart ile ki, zikri, kâmil ve mükemmil olanfleyhden alm›fl ola. 3/84.¥ Tâlib, mürflidin huzûrunda zikr ve nâfile ile meflgûl olmamal›d›rki, feyzden mahrûm kalm›ya. 1/292. [Mektûbât Tercemesi:462.]¥ Tâlibe lâz›md›r ki, nefsindeki ve d›flardaki bât›l tanr›lar›yok ede, hak ma’bûd olarak, akla, vehme, hayâle, fikre gelenherfleyi de kovmal›, yok etmelidir. 1/126. [Mektûbât Tercemesi:172.]¥ Tâlibin, evvelâ yalvarmas›, çok sevmesi, s›¤›nmas› lâz›md›rki, teveccüh te’sîr eyleye. 1/157. [Mektûbât Tercemesi:192.]¥ Tâlibde zevk zâil olup [gidip], nisbetin te’sîri kalmam›flzân eder. Cesede te’sîr kalmam›fld›r, ammâ, rûha te’sir meydânagelmifldir. 2/43.¥ Bir tâlib, kutb-› irflâda [mürflide] teveccüh edip, onaba¤lan›rsa, o dahî tâlibe müteveccih olsa, teveccühde tâlibinkalbinde bir pencere aç›l›r. Ve buradan teveccüh ve ihlâs›kadar, o deryâdan kalbine feyz akar. Ve ilâhî zikre mütevecciholur, kavuflur. O mürflidi bilmedi¤i hâlde teveccüh etme-– 113 – K›ymetsiz Yaz›lar – F:8