buraya

61ALTMIfiB‹R‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, yine seyyid Mahmûda yaz›lm›fld›r. Olgun üstâd bulup, câhilfleyhlerden kaçmak lâz›m oldu¤unu bildirmekdedir:Allahü teâlâ, kendini aramak arzûsunu artd›rs›n. Ona kavuflma¤a mâni’olan fleylerden sak›nmak nasîb eylesin! Lutf etdi¤iniz k›ymetli mektûbgeldi. Allahü teâlây› istemekde, Onun için yan›p yak›lmakda oldu¤unuzubildirdi¤i için, çok hofla gitdi. Çünki, istemek, kavuflman›n müjdecisidir. Yan›pyak›lmak da, kavuflman›n bafllang›c› demekdir. Büyüklerden biri buyuruyorki, (Vermek istemeseydi, istek vermezdi). ‹stek ni’metinin k›ymetinibilip, bunun elden kaçmas›na sebeb olacak fleylerden sak›nmal›d›r. ‹ste¤ingevflememesine ve ateflin so¤umamas›na dikkat etmelidir. Bu ni’metinelden ç›kmamas›na en çok yarayan fley, buna flükr etmekdir. Çünki, sûre-i‹brâhîm yedinci âyetinde meâlen, (Ni’metlerime flükr ederseniz, elbetteartd›r›r›m) buyuruldu. Hem flükr etmek, hem de, Ona s›¤›nmak ve baflkabirfleyi sevmemek için a¤lamak, yalvarmak lâz›md›r. ‹çden, a¤lamak, yalvarmakgelmezse, kendini zorlamal›d›r. (A¤lamazsan›z, kendinizi a¤lat›n›z!)demifllerdir. Kâmil ve mükemmil bir zât› [ya’nî yetiflmifl ve yetifldirebileni]bulunc›ya kadar, bu iste¤i, bütün s›cakl›¤› ile kalbinizde saklamak lâz›md›r.Böyle birisi ele geçerse, bütün arzûlar›, istekleri, onun eline b›rakmal›,ölü y›kay›c›n›n elinde teneflirdeki meyyit gibi olmal›d›r. Önce (Fenâ-fiflfleyh)dir.Bu Fenâ, sonra (Fillah) hâline döner. [Ya’nî, tesavvuf yolunun sonunaermifl ve baflkalar›n› da erdirmek için geri dönüp, herkes gibi görünen,bir kâmil bulunca, ona teslîm olmal›. Önce, kendini onda yok etmeli,ya’nî kendine de¤il, ona uymal›. Böyle olan kimse, yavafl yavafl, Allahüteâlâda yok olur. Ya’nî kendi arzûlar› aradan kalk›p, Allahü teâlân›n irâdesiile hareket eder. Kendi irâdesi kalmaz.] Allahü teâlâdan al›p insanlaraverecek zât›n, iki tarafl› olmas› lâz›md›r. ‹nsan çok âdî, kötü s›fatl› oldu-¤undan, Allahü teâlâ ile münâsebeti olamaz. ‹ki tarafl› bir arac› lâz›md›rki, bu da (‹nsan-› kâmil)dir.Tâlibin iste¤ini gevfleten, ateflini söndüren, en kötü fley, nâk›s olan, yolubitirmemifl olan kimseye teslîm olmakd›r. Nâk›s demek, sülûk ve cezbeile yolu temâmlamay›p, kendisine fleyh, mürflid ismini veren kimse demekdir.Nâk›s fleyhlerin sohbeti semm-i kâtildir. Ona teslîm olan, felâketegider. Böyle sohbetler, tâlibin yüksek isti’dâd›n›, kâbiliyyetini bozar. Meselâ,bir hasta, mütehass›s olm›yan, icâzeti bulunm›yan bir tabîbin ilâc›n›içerse, iyi olmak flöyle dursun, hastal›¤› artar. ‹yi olmak kâbiliyyeti de bozulur.O ilâc, önce, a¤r›lar› durdurabilir. Fekat, sinirleri bozdu¤u, zarar yapd›¤›için a¤r› duyulmaz. Bu hâl, iyilik de¤il, kötülükdür. Bu hasta hakîkî birtabîbe giderse, bu tabîb, önce o ilâc›n zararlar›n› giderme¤e u¤rafl›r. Ondansonra hastal›¤› tedâvîye bafllar.Bizim büyüklerimizin “rahmetullahi teâlâ aleyhim ecma’în” yolunun esâs›sohbetdir. Tesavvuf büyüklerinin birkaç sözünü ezberleyip, söylemeklebirfley ele geçmez. Hattâ, tâliblerin iste¤inde gevfleklik yapar. Ma’rifetlersâhibi fleyh Tâc “kuddise sirruh”, size yak›n bulunmakdad›r. Onun mubârekvücûdü, oradaki müslimânlar için büyük bir ni’metdir. Onunla münâ-– 98 –