buraya

47KIRKYED‹NC‹ MEKTÛBBu mektûb, yine nakîb ya’nî diyânet iflleri reîsi, seyyid fleyh Ferîdegönderilmifldir. Geçen senelerdeki kâfirlerin azg›nl›¤›ndan flikâyet etmekde,müslimânlar›n, dîne hürriyyet veren hükûmete düâ etmesi lâz›m oldu-¤unu bildirmekdedir:Allahü teâlâ sizi, iyilerin iyisi olan atalar›n›z›n yolunda bulundursun veonlar›n önce, en üstününe “aleyhissalâtü vesselâm”, sonra geridekilerin hepsine,düâlar›m›z› ve selâmlar›m›z› erifldirsin!‹slâm âlimi, milletin yan›nda, bedendeki kalb gibidir. Kalb, temiz, iyiolunca, beden iyi ifller yapar. Kalb bozuk olunca bütün uzvlar, hep kötü iflyapar. Bunun gibi, âlimler iyi ise, millet de iyi olur. ‹leriye gider. Onlar, bozukolursa, millet de bozulur. Felâkete gider. Ekber flâh›n hükûmeti zemân›nda,müslimânlar›n bafl›na ne s›k›nt›lar, ne felâketler gelmifldi, hepimizbiliyoruz. Bin y›l önce, müslimânlar kendi dinlerinde olacak, kâfirler de kendiyollar›nda kalacakd›. Nitekim, Kâfirûn sûresi, bu hâli haber vermekdedir.Bundan birkaç sene önce ise, din düflmanlar›, müslimânlar›n önünde,dinsizliklerini aç›kca yap›yor, bu mubârek islâm memleketinde ya’nî Hindistânda,müslimânlar, ahkâm-› islâmiyyeyi yapam›yorlard›. Yerlerin, göklerin,her çeflid enerjinin sâhibi olan, Allahü teâlân›n sevgilisi, Muhammedaleyhisselâma inananlar›n, onun ›fl›kl› yolunda ilerliyenlerin afla¤›lanmas›,h›rpalanmas›, ona inanm›yanlar›n, ona düflman olanlar›n el üstündetutulmas›, be¤enilmesi, ne kadar ac› ve korkunç bir alçakl›k idi. Müslimânlar,yaral› kalbleri ile, sabr ediyorlard›. ‹slâm düflmanlar› [yaz›lar› ile, kalemleriile, sözleri ile, mevk›’ kuvveti ile ve her vâs›ta ile], alay ederek, taflk›nca,azg›nca sald›rarak, yaralara tuz serpiyordu. Hidâyet, se’âdet günefli,dalâlet ve irtidâd bulutlar› ile örtülmüfl, hak, fazîlet ›fl›klar›, haks›zl›k, ahlâks›zl›kperdeleri alt›na çekilmifldi.Din düflman› olanlar›n ölmesi, bunlar›n yerine gelenlerin, müslimânlarada hak ve hürriyyet tan›malar› haberi iflitildi¤i ânda müslimânlar, bunlaraher dürlü yard›m ve hizmeti kendilerine borç bildi. Kavuflulan hürriyyetdenfâidelenerek, bu temiz mayal›, asîl kanl› milletin, islâmiyyete yap›flmas›na,dînin, îmân›n kuvvetlenmesine çal›flma¤› en mukaddes vazîfe bildi.Bütün müslimânlar›n, devlete, hükûmete sözleri ile, yaz›lar› ile ve elleriile, iflleri ile yard›m etmesi zâten vâcibdir. ‹slâmiyyete yard›m›n en k›ymetlisive ehemmiyyetlisi, Ehl-i sünnet i’tikâd›n› ve ahkâm-› islâmiyyeyimeydâna ç›karmak, [Ehl-i sünnet velcemâ’at i’tikâd›n› bozmak için ç›kar›lankitâblara, mecmû’a ve gazetelere cevâb yazarak, komünistlerin, masonlar›n,mezhebsizlerin devletimize karfl› körükledikleri] fitne ve fesâd ateflinisöndürmekdir. [Böylece, din h›rs›zlar›n›n, yehûdî, h›ristiyan ve mürtedlerin,müslimân yavrular›n› aldatmalar›n› önlemekdir.] ‹slâmiyyete, hükûmeteve millete, bu imdâd› yapacak olan, ancak, do¤ru yolda olan âlimlerdir.Böyle âlimler siyâsetle u¤raflmaz. Dîni, siyâsete, mal, sandalye ve flöhretkazanma¤a âlet etmez. Kendilerine din adam› ismini verip Kur’ân tercemeleri,din kitâblar› yazan, mal ve makâm âfl›klar›, âh›ret âlimi de¤il, dünyâl›ktoplay›c›lar›d›r. Bunlar›n kitâblar›, mecmû’alar›, sözleri zehrdir. Dî-– 82 –