buraya

lüklerinden hiçbirine kavuflam›yaca¤›n› anlamal›d›r.Rehberin ifllerinden birini be¤enmezse ve bundan kendini kurtaramazsa,karfl› gelmifl olm›yacak bir yol ile, kendisinden bunu sormal›, inanmam›flgörünmemelidir. Bu zemânda, do¤ru ile yanl›fl, iyi ile kötü birbirleri ilekar›fl›kd›r. Rehberin ara s›ra, islâmiyyete uym›yan birfley yapd›¤›n› görürse,kendisi bunu yapmamal›, iyi gözle bakarak, islâmiyyete uygun görme-¤e çal›flmal›, iyi taraf›n› aramal›d›r. ‹yi ve uygun yerini bulamazsa, bu belâdankurtulmak için, Allahü teâlâya yalvarmal›d›r. Üstâd›n›n bundankurtulmas› için, a¤l›yarak, düâ etmelidir. Üstâd›n›n mubâh olan birfleyi yapmas›ndanflübheye düflerse, bu flübheye k›ymet vermemelidir. Herfleyin sâhibiolan Allahü teâlâ, mubâh fleyleri yasak etmemifl, be¤enmemezlik etmemifliken, baflkas›, kendili¤inden nas›l karfl› gelebilir. Çok yer vard›r ki,birfleyin dahâ iyisini yapmamak, yapmakdan dahâ iyi olur. Hadîs-i flerîfde“alâ sâhibihessalâtü vesselâm”, (Allahü teâlâ, azîmetle ifl yapmay› sevdi-¤i gibi, ruhsatla yapmay› da sever) buyuruldu. Mîr hazretlerinin kabz hâli,s›k›nt›l› hâli çok oldu¤u için, böyle zemânlar›nda, talebesi ile u¤raflamay›pda, birkaç mubâh iflle kendini avutmak isterse, buna karfl› durmakdo¤ru olur mu? Abdüllah-i Istahrî hazretleri, böyle zemânlar›nda, av köpekleriile birlikde, ormana ava giderdi. Büyüklerden birço¤u da, böyle zemânlarda,simâ’ ve na¤me dinlemekle kendilerini avuturlard›. Do¤ru yoldaolanlara ve Muhammed Mustafân›n izinde gidenlere selâm olsun “aleyhive alâ âlihissalevâtü vetteslîmâtü etemmühâ ve ekmelühâ”!B‹R‹NC‹ ARÎZAMerhûm büyük o¤lu Muhammed Sâd›k “aleyhirrahme” taraf›ndan yaz›-lan birinci mektûb:Kölelerinizin en afla¤›s› Muhammed Sâd›k, flerefli kap›n›za bildirir ki, buradakilerinhâlleri, durumlar›, yüksek teveccühlerinizin yard›m› ile, çokiyidir. Bedenlerimiz bir arada oldu¤u gibi, kalblerimiz de toparlanm›fl olarakyaflamakday›z. Çok zemândan beri, hizmetcilerinizi düflünüyor ve ayr›-l›k sebebi ile üzülüyorduk. Bu sat›rlar›n yaz›ld›¤› gün, meyân Bedreddîn gelerekâfiyetde oldu¤unuzu bildirdi. Bizleri sonsuz sevindirdi. Râhatl›¤a kavuflduk.Bunun için, Allahü teâlâya çok hamd olsun! Gönüllerimizin k›blesiefendim! Hâf›z Burhâneddîn, Ramezân-› flerîfin onüçüncü gecesiKur’ân-› mecîdi hatm eyledi. Ondördüncü geceden beri, hâf›z MuhammedMûsâ bafllad›. Her gece befl cüz’ okuyor. Yar›n gece, ondokuzuncu gecesiolup, hatm edecekdir. Ramezân-› mubârekin son onunda, hâf›z Behâeddînhatm edece¤ini söyledi. Hak teâlâ selâmet versin! Bir gece, terâvîh nemâz›nda,hâf›z Kur’ân-› kerîm okuyordu. Çok nûrlu bir makâm göründü. Sanki,Kur’ân-› kerîmin hakîkatinin makâm› idi. Her ne kadar, bunu söyliyemezsemde, hakîkat-i Muhammedînin “aleyhissalâtü vesselâm” bu makâm›n icmâli,ortas› oldu¤u anlafl›ld›. Sanki, büyük bir denizi, bir destiye doldurdular.Bu makâm, Muhammed aleyhisselâm›n hakîkatinin tafsîli, yay›lm›fl›,aç›lm›fl› idi. Peygamberlerin “aleyhimüsselâm” ve Velîlerin “kuddise sirruhüm”büyüklerinin ço¤u, yarad›l›fllar›ndaki gücleri kadar, bu makâmdan birer parçapay alm›fllard›. Bizim Peygamberimizden “aleyhi ve alâ âlihissalâtü vesselâm”baflkas›n›n, bu makâm›n bütününe kavufldu¤u anlafl›lmad›. Bu afla¤› kö-– 509 –